H Αφρική

Η Αφρική είναι η τρίτη σε μέγεθος ήπειρος του πλανήτη μας. Η έκτασή της είναι, χωρίς τα νησιά, 29,2 εκατομμύρια τετρ. χιλιόμετρα, ενώ με τα νησιά φτάνει τα 30 εκατ. τετρ. χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός της, σχετικά με την έκταση, είναι πολύ λίγος και φτάνει τα 400 εκατομμύρια. Η Αφρική μαζί με την Ασία και την Ευρώπη αποτελεί τον λεγόμενο Παλιό Κόσμο. Σύμφωνα με την επικράτεστερη άποψη η Αφρική ήταν η πρώτη περιοχή στην οποία έζησε ο άνθρωπος.

Έτσι γράφει η Βικιπαίδεια.

Εγώ, όταν ακούω την λέξη Αφρική σκέφτομαι τους μαύρους ανθρώπους, τους ωραίους Τούαρεκ, τον Ταρζάν, την Τζέην, την Τσίτα, την λίμνη της Βικτωρίας, τον Νείλο, την οροσειρά του Άτλαντα, ελέφαντες, ιπποπόταμους, λιοντάρια, μαιμούδες, γκνου, χουρμάδες, κακάο, μπανάνες, διαμάντια, χρυσό, στέπες, σαβάνες, ξηρασία, την έρημο Σαχάρα και Καλαχάρι. Στην αρχή ό,τι μου αρέσει. Τα υπόλοιπα, τα άσχημα της Αφρικής, έρχονται μετά.
-Είσαι για ένα τριπ; με ρωτάει μεσημεριάτικα την Κυριακή το άλλο μου μισό.
-Τελευταία φορά ήταν πριν από 3 χρόνια, από τότε το έκοψα!
-Τι έκοψες; δεν σε καταλαβαίνω...τι θέλεις να πεις;
(-Ωχ! Ν. πρέπει να τα μπαλώσεις μου απαντάει ο εαυτός μου. Αυτός ξέρει μέσες-άκρες, μασημένα πράγματα, δεν τα ξέρει όλα.....)
-Να ρε παιδί μου, μόλις ξύπνησα και δεν θέλω να απαντήσω στις ερωτήσεις σου και σου το έχω ξαναπεί μη με ρωτάς τίποτα εάν δεν έχω πει καφέ.....μη μου μιλάς καλύτερα, φτιάξε μου έναν και να με ξαναρωτήσεις μετά..... και τι θέλεις να πεις με τριπ γιατί αλλού πάει το μυαλό μου και τρυπώνει!
-Δηλ, που πάει το μυαλό σου;
-Βρε άιντε από εδώ, άιντε να μου φτιάξεις έναν καφέ με βανίλια που με ρωτάς που πάει το μυαλό μου, εσένα τι σε νοιάζει; δικό μου δεν είναι;.....τι πας να με μπερδέψεις; ...πες ό,τι δεν θες να μου φτιάξεις καφέ!.... αλλά εάν βαριέσαι θα τον φτιάξω εγώ.....
Το κόλπο έπιασε, όπως πάντα!
Ο καφές μετά από λίγα λεπτά ήρθε στο κρεββάτι αλλά μαζί του ήρθε πάλι η ερώτηση...
-Τι έχεις κόψει εδώ και 3 χρόνια;
Ρε πείσμα και ζόρι που το έχουν μερικοί να ρωτάνε για τα ίδια πρόβατα και γίδια και τα ίδια...
-Μα αφού σου είπα..... να μην απαντάω χωρίς καφέ! τι μου κολλάς πρωί-πρωί...;
-Καλάάάά....
( Καλάμια...! )
-Λοιπόν, τι λέγαμε; κάτι ήθελες να μου πεις για ένα τριπ....
(Τα ξινά μου αρέσουν αλλά δεν πάνε με την βανίλια του πρωινού καφέ....!γμτ)
-Ήθελα να σε ρωτήσω εάν είσαι για ένα τριπ μερικών ωρών μέχρι την.....Αφρική!!!!
-!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-Στα θηρία; παρέα με τον ελέφαντα και την ελεφαντίνα; δεν μου λες, τι έχεις πάρει πρωί-πρωί; χαρμανιασμένος είσαι;
( Ευκαιρία να τα ξεράσω όλα; ή να περιμένω ακόμα....;)
-Μη μου πεις ό,τι περιμένεις να σου δώσω απάντηση....
( Όχι, περιμένω να δω εάν θα γίνει το κακό....)
-Περιμένω να ξεθολώσει το κεφάλι σου.....
-Βρε κορίτσι μου, για μία εκδρομή μιλάω, να πάμε μέχρι την Αφρική θέλω!
-Ναι, αλλά μου είπες μερικών ωρών εκδρομή και σε μερικές ώρες δεν πάει κανείς εκδρομή στην Αφρική και γυρνάει, εκτός και έχεις ιδιωτικό αεροπλάνο με μπανιέρα, χαβιάρι, σαμπάνιες και μαύρους για να μου κάνουν αέρα, που... και πάλι του σκοτωμού θα είναι αλλά δεν βαριέσαι! θα το κάνω το ψυχικό, αλλά εμείς μέχρι τώρα δεν είχαμε κάτι τέτοιο ή έχουμε και δεν το ξέρω ακόμα;...και σε πιο μέρος είπες ό,τι θα πάμε; στο Καμερούν ή στην Τανζανία; στην Μαδαγασκάρη ή στις Σευχέλλες;
( Πες Σευχέλλες...!!!!! αχ ναι! για πες Σευχέλλες...!!!!! )
-Στην Αφρική της Γερμανίας θα πάμε......
-Φσιιτττττττ μποινγκ!
-Φσιιτττττττ μποινγκ!
-Φσιιτττττττ μποινγκ!
(Το πλοίοοοο μπάζειιιι νεράάάά...πάει, πάει και αυτός, τρελάθηκε!!)
-Δεν πιστεύω και δεν με πείθεις ό,τι δεν είσαι τρελός! ή εγώ είμαι από χθες ακόμα ζαλισμένη από το πολύ νερό που κατέβασα ή έχω την υποψία ό,τι εσύ κάτι έπαθες το βράδυ, ξεχαρβάλωσε το μυαλό σου, έπαθες σχιζοφρένια, ψυχικές διαταραχές, έχεις παραισθήσεις, μπερδεύεσαι και δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά......και εάν είναι έτσι εγώ θα μετακομίσω γιατί ανάρρωση δεν θα έχεις. Μη φοβάσαι όμως, θα κοιτάξω να έχεις την καλύτερη φροντίδα! Θα σε κλείσω στο τρελάδικο! Για μια στιγμή, ο Ελληνικός χαιρετισμός πόσα δάχτυλα έχει;
-Πέντε ή δέκα....και πάρτα!
-Δεν πάει να πει τίποτα αυτό και μη με μουτζώνεις. Πρέπει να σε δει ένας γιατρός.
-Δεν μου λες, ακούς τα πρόβατα που κροάζουν σαν τρελά απέναντι στο ποτάμι; να τα σφάξω!
-Ντύσου να πάμε στην Αφρική...... βατράχια είναι και ας φωνάζουν και εμείς δεν έχουμε ποτάμι....! παιδική χαρά είναι αυτό!
-Ξέρεις, δεν νοιώθω και τόσο καλά...εεε, μμμ, ααα! έχω πονοκέφαλο!
-Καλά κάνεις και έχεις, ντύσου να πάμε στην Αφρική......εσύ ποτέ δεν έχεις πονοκέφαλο!
( να παίξω το βιολί του πρώτα και μετά να κοιτάξω για άλλο σπίτι....)
-Στην Αυστραλία που είναι καλοκαίρι ακόμα δεν μπορούμε να πάμε;
-Εάν ήμασταν στην Αμερική θα πηγαίναμε στο Βερολίνο και εάν είμαστε στην Αφρική θα πηγαίναμε στην Καλαμάτα!
-Δηλ, τώρα που θα πάμε στην Αφρική....θα μπορέσουμε να πάμε και στην Καλαμάτα; εεεε; γιούπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!
-Ντύσου είπα.....!
-Μια στιγμή να πάρω τα κλειδιά του σπιτιού, να βρω τα γυαλιά μου, το μαγιό μου, την πετσέτα μου, το αντηλιακό μου και.......
-Γάντια και κασκόλ να πάρεις....! σε άλλη Αφρική πάμε!














Ακόμα και οι Αφρικανοί της Γερμανίας κρυώνουν και παγώνουν. Το μικρό χωριό Afrika της επαρχίας Uckermark μεταξύ Βερολίνου και Prenzlau χτίστηκε το 1948 μετά τον β! παγκόσμιο πόλεμο.
Όλη αυτή η '' πρωινή '' μας συζήτηση μου θύμησε έναν άλλο διάλογο στην ταινία ''Γαμπρός απ' το Λονδίνο ''...
-Πατέρα...πατέρα!
-Τι τρέχει;
-Δε μου λες, έχει η Αγγλία Καλαμάτα;
-Τι πράμα;
-Λέω, έχει η Αγγλία Καλαμάτα;
-Παααφφφ ( η καρπαζιά στον σβέρκο )! εσύ δεν τρώγεσαι...
-Τι βαράς καλέ;
-Πάψε γιατί θα πέσει κι' άλλη...
-Κι εγώ σου λέω ό,τι έχει...
-Τι;
-Καλαμάτα...
-Ποιός;
-Η Αγγλία...κι' άμα θες πάμε και ένα 'κοσάρι στοίχημα!
-Αύριο θα 'ρθω να μου γνωρίσεις τον δάσκαλό σου που σου μαθαίνει γεωγραφία να του δώσω συγχαρτήρια..
-Κι εγώ σου λέω ό,τι έχει..
-Τι πράμα;
-Να η ταυτότητα του Εγγλέζου που λέει πως είναι από την Καλαμάτα...
-Που είναι τώρα αυτός;
-Ποιός;
-Ο Εγγλέζος που λέει ό,τι είναι από την Καλαμάτα!

Μagic of the dance

Μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα και η σκέψη για τον τόπο τους παραμένει ζωντανή.
Τελευταίο καλοκαίρι στην πατρίδα και ο τελευταίος χορός του καλοκαιριού.
Τα έχουν χάσει όλα! Την γη τους, την περιουσία τους, τα όνειρά τους.
Αλλά ένα τους έχει μείνει. Το πάθος τους για τον χορό.
Ιρλανδοί μετανάστες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα πριν φύγουν για την Β.Αμερική
χορεύουν όλοι μαζί τον τελευταίο τους χορό στα καλοκαιρινά καταπράσινα χώματα της πατρίδας τους.
Ένα αγόρι και ένα κορίτσι επάνω στον παθιασμένο Ιρλανδέζικο ρυθμό, την έξαψη και μέσα από τον κόσμο του χορού θα έχουν μάτια μόνο ο ένας για τον άλλον.
Η αρχή μίας καθημερινής ιστορίας αγάπης!
Ο ακαταμάχητος έρωτας!
Για πάντα!
Οι οικογένειες χωρίζουν με το πρώτο φως της ημέρας και παίρνουν διαφορετικά πλοία
που θα τους βγάλουν σε άλλα λιμάνια.
Η ξενιτιά δεν θα καταφέρει να σβύσει τη φλόγα της αγάπης.
Το αγόρι έχει χάσει το ανέμελο γέλιο του, τον ύπνο του, την καρδία του.
Αποφασίζει να ψάξει να την βρει, τριγυρνάει στους δρόμους σαν αγρίμι, μπερδεύετει σε διάφορες περιπέτειες, γνωρίζει την ασχήμια, τους κακούς, τους καλούς, τις διάφορες παγίδες της νέας του πατρίδας και ως εκ θαύματος την βρίσκει...Happy End!Ο χορός και το τραγούδι ερμηνεύονται από λίγους χορευτές και 2 τραγουδίστριες
με επικεφαλής τον πολύ καλό χορευτή Michael Donellan ο μόνος που έχει λάβει
συμμετοχή σε παραστάσεις με τους Riverdance και Lord of the Dance.
Η παράσταση διαρκεί 2 ώρες... με 20 λεπτά διάλειμμα.
Ένταση επάνω στην σκηνή δεν υπάρχει!
Δεν ήταν ούτε ένα φαντασμαγορικό αριστούργημα, ούτε εκθαμβωτικό, ούτε έμεινα έκπληκτη από την υποδειγματική στρατιωτική ακρίβεια, τον συντονισμό και την ενότητα των χορευτών, την περίτεχνη χορευτική σύνθεση, τον απόλυτο συγχρονισμό των βημάτων και των ποδιών, τα εξαιρετικά κοστούμια.
Όποιος εχει δει το υπερθέαμα Riverdance με τα τέλεια χορευτικά και την σπάνια επιδεξιότητα ή τις φαντασμαγορικές παράστασεις των Lord of the Dance και
τον κορυφαίο χορευτή Michael Flatley να χορεύει θα καταλάβει την μεγάλη ποιοτική διαφορά.
Αρκετές φορές μάλιστα είχα την εντύπωση ό,τι οι κλακέτες ήταν play back ...σαν την μουσική και...
οι πρωταγωνιστές!! απογειώθηκαν 3-4 φορές φορές με το οπίσθιά τους στην σκηνή!
Για μένα, ούτε τα γρήγορα jigs και reels του βιολιού, οι ήχοι της γκάϊντας και του bodran (ιρλανδέζικο τουμπερλέκι), το step dance και οι Ιρλανδέζικες κλακέτες δεν έσωσαν την παράσταση, ούτε τα εφέ και ο δυναμικός φωτισμός.....
Για μένα λέω.... Ευτυχώς, που τo βράδυ τελείωσε με μία ωραία cataplana. Ψαροχταποδοαστακογαριδομυδόσουπα στο πορτογαλέζικο εστιατόριο La Sepia!
Υγ. και για να μη με ρωτάτε τι είναι η cataplana σας έβαλα μία φωτογραφία από το νετ.
Καληνύχτα!

Πισίνα...

Σας ταλαιπωρούν το καλοκαίρι οι παραλίες και η πολυκοσμία;

Τώρα μπορείτε να έχετε την δική σας πισίνα, την απόλυτη ελευθερία! από την στιγμή που θα ξυπνήσετε με την τσίμπλα στο μάτι χωρίς να τρέχετε τόσα χιλιόμετρα με τα νεύρα σπασμένα για να βρήτε την επόμενη άδεια παραλία ή πισίνα που μαζί με εσάς θα την έχουν βρει άλλες τόσες χιλιάδες !
Το να αποκτήσετε δική σας πισίνα και μάλιστα μπροστά από την πόρτα ή παράθυρα του σπιτιού σας δεν είναι πια όνειρο αλλά πραγματικότητα και δεν κοστίζει τίποτα ....
Από σήμερα χαλαρώνουμε με υδρομασάζ από πάνω - 27 λίτρα ανά τετραγωνικό- με ήχους ατμοσφαιρικής μουσικής - τατίιιιι τατάααααα, τατίιιιι τατάααααα - με αύρες και μαιστράλια που χαιδεύουν καλοκαιρινά και ερωτικά τα μπουφαν μας, τα δέντρα και τις σκεπές περνώντας από επάνω τους με 190 χιλ την ώρα, κρατςςς κρουυυ γκκκκ μπουμμμμ μπαφφφφ, - ηχητικό πέσιμο κορμού επάνω σε αυτοκίνητα - με βουτιές από τα παράθυρα στους ατελείωτους υδάτινους λαβύρινθους απολαμβάνοντας ένα χαλαρό βραδυνό κολύμπι μετά από την δουλειά ή ένα δωρεάν τζακούζι για να βελτιώσετε 100% την φυσική σας και την ψυχική σας κατάσταση έχετε ή δεν έχετε προβλήματα !! - εκεί θα κολλήσουμε τώρα; Πισίνες απόλυτα εναρμονισμένες στο φυσικό περιβάλλον, χωρίς φράχτες και εισιτήρια. Τα χρώματα και τα αρώματα και ό,τι επιπλέει είναι τελείως φυσικά. Το μόνο που πρέπει είναι να περιμένετε να περάσει κάποιος Κύριλλος !
Λέω να βγάλω και ομπρέλες, καναπέδες, καρέκλες , τραπεζάκια στον κήπο και να ψήσω μπριζόλες και σουβλάκια για τους περαστικούς κολυμβητές και ζητάω κάποιον να φτιάχνει συναρπαστικά κοκτέηλ πχ sex on the street, braun lagune, street pool, black dirty water!

Ελευθέρων ηθών..

Φαλλός της παλαιολιθικής εποχής.

Φοιτητές της αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Tübingen σκάβοντας σε ένα σπήλαιο με προιστορικό οικισμό κοντά στην πόλη Schelklingen (Alb-Donau-Kreis), έβγαλαν στο φως της ημέρας έναν φαλλό 30.000 χρόνων. Μέχρι τώρα στοιχεία για το ποιόν εξυπηρετούσε
ή την χρήση του δεν υπάρχουν. Μπαταρία δεν είχε!



















Σαν Κουβανέζικο πούρο μοιάζει!

Άκουσα...

...να λένε!

Μη προσπαθείς να πνίξεις στο αλκοόλ τα προβλήματα που έχεις, τις έννοιες, τις σκοτούρες ή ό,τι σε καταστρέφει. Ξέρουν όλα πολύ καλό μπάνιο.

gin-fizz, cuba-libre


black-russian, aquavit-rickey

Κουράγιο εαυτέ μου!

Εδώ και πέντε ημέρες τελείωσα μία σχέση τρομερής εξάρτησης που την άρχισα τον Ιανουάριο του 2003, μία από τις μεγαλύτερες βλακείες και ηλιθιότητες που έχω κάνει στη ζωή μου....
Tην σχέση αυτή την είχα κόψει για 10 χρόνια αλλά όπως είπαμε. Η βλακεία πάει στους ανθρώπους και όχι στα βουνά!
Mε υπηρετούσε σαν πιστό και υπάκουο σκυλί, ικανοποιούσε τα καπρίτσια μου και τις επιθυμίες μου, γέμιζε τις άδειες ώρες μου, μου κρατούσε συντροφιά τα βράδυα μπροστά στο PC. Στην πραγματικότητα με κέρναγε γενναιόδωρα την εξάρτηση και την καταστροφή! Παρ όλα αυτά ήταν ωραίο.....
Ελπίζω να μη ξαναβρεθεί ποτέ πια μπροστά μου δηλ στα χέρια μου.
Στο διάολο λοιπόν και ακόμα πάρα πέρα!
Αλλά τα νεύρα μου είναι τεντωμένα, είμαι χωρίς ενέργεια και νοιώθω σαν στερημένος ναρκωμανής. Οι ημέρες μου ήταν, είναι και θα παραμείνουν αρκετά δύσκολες και δεν ξέρω πόσο θα κάνει το μυαλό μου να ξεκολλήσει από την εικόνα του.
Η πρώτη φορά θυμάμε ήταν πιο εύκολη από αυτή την δεύτερή μου προσπάθεια.
Στην άκρη έβαλα και τα μπισκοτάκια, τις σοκολάτες, τα ψωμιά και τις σάλτσες!
Προς το παρόν σφυρίζω λίγο αδιάφορη αλλά έχω την εντύπωση ό,τι θα εκραγώ!



Υγ. Στρατηγέ μου, επειδή ξέρω ό,τι θα το διαβάσεις τι θα έλεγες εσύ;

Άλλες χώρες άλλα φαγητά!

Το Βερολίνο, έχει ταβέρνες, εστιατόρια, μπυραρίες, μπιστρο, Bars και Lounges - και με κρεβάτια παρακαλώ - από όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει δρόμος χωρίς φαγάδικο. Όλες οι φυλές που βρίσκονται εδώ έχουν τα μαγαζιά που τους αντιπροσωπεύουν. Από λαικά, κουλτουριάρικα, in, κιτσέ μέχρι τα εξτρεμ κοσμικά χλιδάτα ή διαπεραστικά ντιζαινάτα. Ακόμα και οι γνωστές αντιπροσωπίες αυτοκινήτων ( αυτές με το αστέρι ή τα 3 γράμματα από την Βαυαρία- το πρώτο είναι Β - ) οι εκθέσεις τους είναι και εστιατόρια σικε με χαβιάρι, αστακό και οστρακοειδή, για άτομα που κυκλοφορούν με ρολεξ, χρυσά συμπληρώματα, βραδυνές τουαλέτες, σμοκιν Lagerfeld ή Armani το μεσημέρι. Στους Gourmet ναούς του Βερολίνου η κουζίνα είναι Heute Cuisine πολλών αστέρων για την αίσθηση της γεύσης, το χοντρό πορτοφόλι, τα μάτια, αλλά όχι για το στομάχι όταν πεινάς σαν λύκος!
Tην πρώτη Ιανουαρίου μετά από έναν πολύωρο ύπνο κατά το απόγευμα πήγαμε γιά καφέ στο σπίτι των φίλων μας. Και επειδή το πολύ φαγητό δημιουργεί πείνα και κανείς δεν είχε μαγειρέψει αποφασίσαμε να πάμε να φάμε! Βάλαμε κάτω το βιβλιαράκι που γράφει τα ανοιχτά εστιατόρια για την πρωτοχρονιά και αρχίσαμε το ψάξιμο...
-Ελληνικό;
-Nöööö, τσου! ...δεν είχαμε όρεξη για ' μουζάκα', ντολμαδάκια, σουβλάκια και παστίστια.
-Ιταλικό;
-Μama mia! Pasta, Pasta! πάλι πίτσες, μακαρόνια, τορτελλίνι ή ταλιατέλες με μελάνι;
-Γερμανικό;
-ΟΧΙ! βραστό χοιρινόποδο με ξινολάχανο και αρακοπουρέ, δεν θέλουμε!
-Ρώσσικο;
-Α! τι ωραία λέω! θα φάμε Borschtsch , Πιρόγες , Läwängi Plow, Bliny και θα πιούμε τσάι απο Samowar!
Παίρνουμε τηλ. στο εστιατόριο Samowar αλλά δεν απαντούσε κανείς! Λάθος πληροφορία στο βιβλίο. Ήταν κλειστό !
-Στο Tomasa;( είναι το αγαπημένο μου )
-Eίναι μπιστρο και όχι εστιατόριο....
-Ιαπωνέζικο;
-Δύο φορές την εβδομάδα τρώμε Suhsi όχι σήμερα βρε Γκούντυ! θα ρυζώσουμε...!
-Κινέζικο;
-............. ματιές που καρφώνουν! Όχι σήμερα!
-Τούρκικο;
-Για γιαουρτλού και κεμπαπ δεν έχω όρεξη λέει ο φίλος μου!
-Μεξικάνικο;
-Δεν θέλω τάπας με τσιλι και καλαμπόκι...σκούζει το άλλο μου μισό!
-Πορτογαλέζικο;
-Στο Sepia πήγαμε πριν από μία εβδομάδα....κάτι άλλο σήμερα, κάτι που δεν έχουμε ξαναπάει!
-Αμερικάνικο;
-Σιγά μη πάμε να φάμε χαμπουργκερ, ποπ-κορν με τσιπς και κοτοφτερούγες!
-Αυστραλέζικο; ρωτάω....
-Ναι ρε! δεν έχουμε πάει ποτέ σε τέτοιο!
Tο βιβλίο είχε και τα δύο Αυστραλέζικα εστιατόρια ανοιχτά!
Το Wooloomooloo και το Never-Never-Land.
Το πρώτο αρκετά μακρυά και το δεύτερο πολύ κοντά σε εμάς!
Παίρνουμε τηλ, ευτυχώς ....ή δυστυχώς, ήταν ανοιχτό και κλείνουμε τραπέζι για 4 άτομα στις 8.30 το βράδυ στο Never-Never-Land.
Πάμε με το αυτοκίνητο παρκάρουμε και σχετικά κοντά στο μαγαζί μπαίνουμε μέσα και....καπνούρα του κερατά, μουσική από Didgeridoo και στους τοίχους πίνακες ζωγραφικής στην τέχνη των Aborigines!
Τα τζάμια ίδρωναν από τις βουτηγμένες στο αλκοόλ ανάσες των θαμώνων, βουνά τα 5λιτρα ποτήρια μπύρας στα τραπέζια!
Tα Αυστραλεζάκια και τα Γερμανάκια με κατακκόκινα πρόσωπα έπιναν τα άντερά τους!
Καθήσαμε στο τραπέζι μας παραγγείλαμε τα ποτά μας και ανοίγουμε του κατάλογους για να πάρουμε μία γεύση από την κουζίνα της Αυστραλίας!
Αρνί, άλογο, καγκουρό, κροκόδειλο, στρουθοκάμηλο! έως εδώ καλά....Στο μυαλό μου είχα το καγκουρό medium με πατάτες. Οι άντρες τον κροκόδειλο και την στρουθοκάμηλο.
Η φίλη μου ήθελε ..σαλάτα!
-Σαλάτες δεν έχετε ρωτάει την κοπελλιά.
-Ναι, αλλά σε ξεχωριστό κατάλογο της απαντάει! τον θέλετε;
-Φυσικά! μπορούμε να τον έχουμε;
-Γιατί σε ξεχωριστό κατάλογο οι σαλάτες; τόσες πολλές έχουν;
Η κοπέλλα φέρνει τον σαλατοκατάλογο και η φίλη μου αρχίζει να διαβάζει..
Σαλάτα Ceaser
Σαλάτα με κρουτον και κρέας αλόγου ψιλοκομμένο και ωμό
Σαλάτα με ακρίδες τηγανιτές
Σαλάτα με τηγανητό κροταλία
Σαλάτα με κάμπιες του μεγάλου μαύρου σκαθαριού ωμές ή τηγανιτές
Σαλάτα με κάμπιες σε σοκολάτα......
Επιτραπέζιο όργιο οι σαλάτες!
-Να, Γκούντυ μου, πως τις θέλεις τις κάμπιες σου; τηγανιτές ή με σοκολάτα;
Δεν χρειάζεται να πω ό,τι έφαγε κρέας αρνάκι άσπρο και παχύ! και ήταν το καλύτερο!
Τα δικά μας τα κρέατα από γεύση ήταν καλούτσικα αλλά πολύ σκληρά!
Να είχαμε τώρα ένα πιάτο μακαρόνια ή ' μουζάκα' ή γιαουρτλού! τι ωραία που θα ήταν!

Το βράδυ της αλλαγής

-Θα περάσουμε μαζί την πρωτοχρονιά; με ρωτάει η Γερμανίδα φίλη μου.
-Μα φυσικά θα γιορτάσουμε μαζί, της απαντάω.
Και από το τηλέφωνο αρχίσαμε να καταστρώνουμε τον δείπνο της βραδυάς.
Η φίλη μου είναι 96% φυτοφάγος (Semi-vegetarian) όχι γιατί λυπάται τα γελάδια ή τα πρόβατα ή τα γουρούνια, ούτε για την οικολογική ισορροπία, ούτε είναι οπαδός του Σιντάρτα Γκαουντάμα, αλλά ο υπερβολικός φόβος της ζυγαριάς είναι μεγαλύτερος και από την ευχαρίστηση που προσφέρει ένα πλούσιο γεύμα με όμορφη παρέα, γέλια, χαρά και κέφι και γι' αυτό δεν δέχεται σχεδόν ποτέ καμία παρασπονδία. Ούτε και στις γιορτές.
Μου άρχισε την περιγραφή του γεύματος που είχε στο vegaμυαλό της. Την υπέροχη σαλάτα που φτιάχνει με τα σπόρια, την σαλάτα της αδερφής της, της θείας της, της νύφης της, της γειτόνισσας, του x βιβλίου που διάβασε, τα διάφορα λαχανικά, την φρουτοσαλάτα με δημητριακά και κουάκερ και το κρασί με μέτρο. Όλα με μέτρο!
-Ούτε εξορία, ούτε κατοχή έχουμε για να τρώμε λαχανίδες, ούτε κουνέλια στο κλουβί είμαστε...τουλάχιστον γι' αυτό το βράδυ! ούτε και εγώ πολυτρώω κρέας αλλά για σήμερα, βρε κορίτσι μου, κάνε μία εξαίρεση.
Από πίσω της ο άντρας της, φίλος μου και πατριώτης μου, έσκουζε, ούρλιαζε και έβριζε προς πάσα κατεύθυνση όλα τα καντήλια του Λούθηρου και του Γερμανόφωνου Πάπα μαζί...χωρίς θεούς.
Της παίρνει το τηλέφωνο και κανονίζει τα του δείπνου σε 5 λεπτά μαζί μου. Κρέας και άγιος ο θεός!
Κλείνουμε για να ξαναχτυπήσει το τελεφούνκεν πάλι μετά από 4 λεπτά.
Η φίλη μου ανατρίχιασε στο μενού μας και άρχισε να παίζει και πάλι το φάλτσο βιολί της...ανένδοτη στα μοσχαράκια, κοτοπουλάκια και συκωτάκια που είχα κανονίσει με το άντρα της και ποιός θα τα φάει όλα αυτά;
Ο φίλος μου, στο βάθος κήπου σε έξαλλη κατάσταση με το δικό του Μεσσηνιακό βιολί στο ζενιθ. Έτοιμος να σπάσει πόρτες και παράθυρα. Όλα τα καντήλια των προγόνων της γυναίκας του τα στόλισε και τα άναψε με την φωτιά της κόλασης.
Από το τηλέφωνο ακουγόταν μία χάβρα φωνών και βρισιών σε κράμα Γερμανοελληνικών. Ορατό εμπόδιο στο μυαλό της φίλης μου η ζυγαριά! Το τηλέφωνο κάθε 5 λεπτά χτύπαγε και έβραζε και όταν πια άρχισε να κρυώνει και οι φωνές να υποχωρούν βγήκαμε ισοπαλία και βρήκαμε τα φαγητά του δείπνου!
Θα ετοιμάζαμε τραπέζι για 8 άτομα με Raclette grill !!!
Με μανιτάρια, κολοκύθια, μπρόκολα, πατάτες βραστές, ντομάτες για τους χορτοφάγους και Βουδιστές και για τους άλλους με τυριά, σάλτσες, ζαμπόν, μοσχαράκι, κοτόπουλο και συκώτι. Για όλους θα ήταν οι σαλάτες και το κρασί!!!
Στο κινητό μου και στα κρυφά ο φίλος μου, μου στέλνει ένα μήνυμα...
<< φέρε και γλυκά, κουλουράκια και φτιάξε μία βασιλόπιττα!>>
Μεταξύ βαλέ, ντάμα, ρήγα και άσσο σπαθί 12 ωρών δεν έμεινε καιρός για γλυκά ή βασιλόπιττα!

Τρέχουμε στο Ελληνικό ζαχαροπλαστείο αγοράζουμε γαλακτομπούρικο, γιαννιώτικο και βασιλόπιττα.
-Έχει νόμισμα μέσα;
-Ναι, ένα αναμνηστικό!
Μας κάνουν δώρο και ένα κουτί ωραιότατα μελομακάρονα!
Το βράδυ φτάνουμε στο σπίτι της φίλης μου φορτωμένοι με τα δώρα, τα πορτογαλέζικα κρασιά, τα κρέατα, τα γλυκά, τα κουλούρια, την βασιλόπιττα, τα μπομπάκια, τις φωτοβολίδες, τα πυροτεχνήματα και τις κροτίδες. Φιλιά, αγκαλιές και...
-Μου κρατάς μούρη; είσαι θυμωμένη ακόμα; νόμιζα ό,τι δεν θα ερχόσουν μετά από τα χθεσινά!
Αλλά... όταν η φίλη μου είδε τα δέματα με τα γλυκά πάγωσε, έμεινε ακίνητη, κόκκαλο, της κόπηκε η ανάσα αλλά όχι η μιλιά!. Μόνο που δεν ξέσπασε σε κλάματα. Με κοίταξε και..
-Τι είναι αυτά; με ρωτάει ...
-Μπομπάκια της απαντάω.
-Όχι αυτά, τα άλλα, στα κουτιά με τις κορδέλλες...
-Γλυκά και βασιλόπιττα για το καλό του χρόνου.
-Και τι θα τα κάνουμε; για εμάς είναι;
-Όχι, ...δηλ... ναι ! Θα τα ανάψουμε μαζί με τα μπομπάκια ή θα τα δέσουμε στις φωτοβολίδες.....σπονδές για τα πνεύματα, τα φαντάσματα και τους θεούς!
Και αρχίζει πάλι το βιολί της με τα κιλά, το μπικίνι, το καλοκαίρι, την ζυγαριά. Πρασπαθούσα να της εξηγήσω ήρεμα και απλά ενώ μέσα μου έβραζα, ό,τι έτσι είναι το έθιμό μας και έτσι γιορτάζουμε! Με γλυκά. Με πολλά γλυκά!!! Αλλά μάταια! κανένα αποτέλεσμα και περιττά λόγια! Την είχε παρασύρει ο χείμαρρος των κιλών, στα μάτια της ήταν η εικόνα του παραμορφωμένου κορμιού της για τα 100 ή 200 γραμμάρια που θα έπαιρνε!
-Ρε γμτ μη τρως. Θα τα φάμε εμείς. Εσύ κορόιδο να κοιτάς της απαντάει ο φίλος μου.
-Κοίτα Γκούντυ μου, έχεις χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, την συνταγή της ζωής και τα μυαλά σου. Εάν θέλεις να μας χαλάσεις την ημέρα με τις πάμπολλες μαλακίες σου, την άρρωστη δίαιτά σου και τον φόβο σου για το μισό κιλό που θα πάρεις σήμερα θα τα μαζέψουμε, θα την κοπανίσουμε και θα πάμε να γιορτάσουμε στο δικό μου σπίτι!!
-Ουστ ρε! που θα μας τα χαλάσεις όλα! πολύ μάγκες είσαστε εσείς οι Γερμανοί και εμείς δεν μασάμε! σήμερα θα πλακωθούμε στα κρέατα και στα γλυκά της απαντάει ο άντρας της και φίλος μου.
Η νίκη ήταν δική μας! Ελληνική!














Τα λαχανικά με τα τυριά στα τηγανάκια στο πλάι και τα κρέατα επάνω στο Raclette grill ήταν μία εξαιρετική ιδέα και απόλαυση, οι σαλάτες της φίλης μου υπέροχες, το πορτογαλέζικο κρασί εγγύηση στην ποιότητα, τα γλυκά καταπληκτικά, τα πυροτεχνήματα έβαψαν και έδωσαν στον μαύρο ουρανό το χρώμα που ήθελαν, στα χαρτιά και στα ζάρια έχασα και η βασιλόπιττα.......δεν είχε τίποτα μέσα.
Σήμερα 1/1/007 πήγαμε σε ένα εστιατόριο πάλι όλοι μαζί για να φάμε!
Η συνέχεια στο επόμενο θέμα!

.........