Το βράδυ της αλλαγής

-Θα περάσουμε μαζί την πρωτοχρονιά; με ρωτάει η Γερμανίδα φίλη μου.
-Μα φυσικά θα γιορτάσουμε μαζί, της απαντάω.
Και από το τηλέφωνο αρχίσαμε να καταστρώνουμε τον δείπνο της βραδυάς.
Η φίλη μου είναι 96% φυτοφάγος (Semi-vegetarian) όχι γιατί λυπάται τα γελάδια ή τα πρόβατα ή τα γουρούνια, ούτε για την οικολογική ισορροπία, ούτε είναι οπαδός του Σιντάρτα Γκαουντάμα, αλλά ο υπερβολικός φόβος της ζυγαριάς είναι μεγαλύτερος και από την ευχαρίστηση που προσφέρει ένα πλούσιο γεύμα με όμορφη παρέα, γέλια, χαρά και κέφι και γι' αυτό δεν δέχεται σχεδόν ποτέ καμία παρασπονδία. Ούτε και στις γιορτές.
Μου άρχισε την περιγραφή του γεύματος που είχε στο vegaμυαλό της. Την υπέροχη σαλάτα που φτιάχνει με τα σπόρια, την σαλάτα της αδερφής της, της θείας της, της νύφης της, της γειτόνισσας, του x βιβλίου που διάβασε, τα διάφορα λαχανικά, την φρουτοσαλάτα με δημητριακά και κουάκερ και το κρασί με μέτρο. Όλα με μέτρο!
-Ούτε εξορία, ούτε κατοχή έχουμε για να τρώμε λαχανίδες, ούτε κουνέλια στο κλουβί είμαστε...τουλάχιστον γι' αυτό το βράδυ! ούτε και εγώ πολυτρώω κρέας αλλά για σήμερα, βρε κορίτσι μου, κάνε μία εξαίρεση.
Από πίσω της ο άντρας της, φίλος μου και πατριώτης μου, έσκουζε, ούρλιαζε και έβριζε προς πάσα κατεύθυνση όλα τα καντήλια του Λούθηρου και του Γερμανόφωνου Πάπα μαζί...χωρίς θεούς.
Της παίρνει το τηλέφωνο και κανονίζει τα του δείπνου σε 5 λεπτά μαζί μου. Κρέας και άγιος ο θεός!
Κλείνουμε για να ξαναχτυπήσει το τελεφούνκεν πάλι μετά από 4 λεπτά.
Η φίλη μου ανατρίχιασε στο μενού μας και άρχισε να παίζει και πάλι το φάλτσο βιολί της...ανένδοτη στα μοσχαράκια, κοτοπουλάκια και συκωτάκια που είχα κανονίσει με το άντρα της και ποιός θα τα φάει όλα αυτά;
Ο φίλος μου, στο βάθος κήπου σε έξαλλη κατάσταση με το δικό του Μεσσηνιακό βιολί στο ζενιθ. Έτοιμος να σπάσει πόρτες και παράθυρα. Όλα τα καντήλια των προγόνων της γυναίκας του τα στόλισε και τα άναψε με την φωτιά της κόλασης.
Από το τηλέφωνο ακουγόταν μία χάβρα φωνών και βρισιών σε κράμα Γερμανοελληνικών. Ορατό εμπόδιο στο μυαλό της φίλης μου η ζυγαριά! Το τηλέφωνο κάθε 5 λεπτά χτύπαγε και έβραζε και όταν πια άρχισε να κρυώνει και οι φωνές να υποχωρούν βγήκαμε ισοπαλία και βρήκαμε τα φαγητά του δείπνου!
Θα ετοιμάζαμε τραπέζι για 8 άτομα με Raclette grill !!!
Με μανιτάρια, κολοκύθια, μπρόκολα, πατάτες βραστές, ντομάτες για τους χορτοφάγους και Βουδιστές και για τους άλλους με τυριά, σάλτσες, ζαμπόν, μοσχαράκι, κοτόπουλο και συκώτι. Για όλους θα ήταν οι σαλάτες και το κρασί!!!
Στο κινητό μου και στα κρυφά ο φίλος μου, μου στέλνει ένα μήνυμα...
<< φέρε και γλυκά, κουλουράκια και φτιάξε μία βασιλόπιττα!>>
Μεταξύ βαλέ, ντάμα, ρήγα και άσσο σπαθί 12 ωρών δεν έμεινε καιρός για γλυκά ή βασιλόπιττα!

Τρέχουμε στο Ελληνικό ζαχαροπλαστείο αγοράζουμε γαλακτομπούρικο, γιαννιώτικο και βασιλόπιττα.
-Έχει νόμισμα μέσα;
-Ναι, ένα αναμνηστικό!
Μας κάνουν δώρο και ένα κουτί ωραιότατα μελομακάρονα!
Το βράδυ φτάνουμε στο σπίτι της φίλης μου φορτωμένοι με τα δώρα, τα πορτογαλέζικα κρασιά, τα κρέατα, τα γλυκά, τα κουλούρια, την βασιλόπιττα, τα μπομπάκια, τις φωτοβολίδες, τα πυροτεχνήματα και τις κροτίδες. Φιλιά, αγκαλιές και...
-Μου κρατάς μούρη; είσαι θυμωμένη ακόμα; νόμιζα ό,τι δεν θα ερχόσουν μετά από τα χθεσινά!
Αλλά... όταν η φίλη μου είδε τα δέματα με τα γλυκά πάγωσε, έμεινε ακίνητη, κόκκαλο, της κόπηκε η ανάσα αλλά όχι η μιλιά!. Μόνο που δεν ξέσπασε σε κλάματα. Με κοίταξε και..
-Τι είναι αυτά; με ρωτάει ...
-Μπομπάκια της απαντάω.
-Όχι αυτά, τα άλλα, στα κουτιά με τις κορδέλλες...
-Γλυκά και βασιλόπιττα για το καλό του χρόνου.
-Και τι θα τα κάνουμε; για εμάς είναι;
-Όχι, ...δηλ... ναι ! Θα τα ανάψουμε μαζί με τα μπομπάκια ή θα τα δέσουμε στις φωτοβολίδες.....σπονδές για τα πνεύματα, τα φαντάσματα και τους θεούς!
Και αρχίζει πάλι το βιολί της με τα κιλά, το μπικίνι, το καλοκαίρι, την ζυγαριά. Πρασπαθούσα να της εξηγήσω ήρεμα και απλά ενώ μέσα μου έβραζα, ό,τι έτσι είναι το έθιμό μας και έτσι γιορτάζουμε! Με γλυκά. Με πολλά γλυκά!!! Αλλά μάταια! κανένα αποτέλεσμα και περιττά λόγια! Την είχε παρασύρει ο χείμαρρος των κιλών, στα μάτια της ήταν η εικόνα του παραμορφωμένου κορμιού της για τα 100 ή 200 γραμμάρια που θα έπαιρνε!
-Ρε γμτ μη τρως. Θα τα φάμε εμείς. Εσύ κορόιδο να κοιτάς της απαντάει ο φίλος μου.
-Κοίτα Γκούντυ μου, έχεις χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, την συνταγή της ζωής και τα μυαλά σου. Εάν θέλεις να μας χαλάσεις την ημέρα με τις πάμπολλες μαλακίες σου, την άρρωστη δίαιτά σου και τον φόβο σου για το μισό κιλό που θα πάρεις σήμερα θα τα μαζέψουμε, θα την κοπανίσουμε και θα πάμε να γιορτάσουμε στο δικό μου σπίτι!!
-Ουστ ρε! που θα μας τα χαλάσεις όλα! πολύ μάγκες είσαστε εσείς οι Γερμανοί και εμείς δεν μασάμε! σήμερα θα πλακωθούμε στα κρέατα και στα γλυκά της απαντάει ο άντρας της και φίλος μου.
Η νίκη ήταν δική μας! Ελληνική!














Τα λαχανικά με τα τυριά στα τηγανάκια στο πλάι και τα κρέατα επάνω στο Raclette grill ήταν μία εξαιρετική ιδέα και απόλαυση, οι σαλάτες της φίλης μου υπέροχες, το πορτογαλέζικο κρασί εγγύηση στην ποιότητα, τα γλυκά καταπληκτικά, τα πυροτεχνήματα έβαψαν και έδωσαν στον μαύρο ουρανό το χρώμα που ήθελαν, στα χαρτιά και στα ζάρια έχασα και η βασιλόπιττα.......δεν είχε τίποτα μέσα.
Σήμερα 1/1/007 πήγαμε σε ένα εστιατόριο πάλι όλοι μαζί για να φάμε!
Η συνέχεια στο επόμενο θέμα!

.........