Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006

Αραχνούφαντα

Τα μικρά θαύματα!

Οι αράχνες το βράδυ έστηναν μαγευτικούς ιστούς
κ
αι η φύση το πρωί τους στόλισε με μαργαριτάρια!














Και τα μεγάλα!

Η Αράχνη, η όμορφη κόρη, είχε τελειοποιήση τόσο πολύ την υφαντική τέχνη
που όλες οι πλούσιες κυρίες της τότε εποχής έτρεχαν σε αυτή για τα προικιά
των θυγατέρων τους.
Τα υφαντά της ήταν ποιοτική εγγύηση, σαν να λένε σήμερα μεταξωτά ΑΑΑ!!και όχι Κινέζικα.
Κάποτε, πήγε ένας νέος με εγγυητική επιστολή ό,τι ήταν γυιός βασιλέα να συζητήσουν για μία παραγγελεία, προίκα για την αδερφή του. Για τα κατωσέντονα, τα πανωσέντονα, τις μαξιλαροθήκες, τις κουβέρτες, τα φουστάνια και για όλα τα κουλουπου που πρέπει να έχει στο σεντούκι της μία βασιλοπούλα. Γυναικοδουλειές μεν, αλλά η μάνα τους είχε πεθάνει και ο πατέρας του με το δεξί μάτι έβλεπε κοριτσάκια στρουμπουλά από 18 και κάτω και με το αριστερό αγοράκια μοσχοαναθρεμμένα! Άρα, δεν είχε καιρό για να τρέχει για τα προικιά της κόρης του.
Ο νέος όμως, όταν είδε την όμορφη κόρη Αράχνη έπαθε κάτι που μέχρι τώρα δεν το είχε ξαναπάθει. Την ερωτεύτηκε κατακούτελα!
- Λαμβάνω την τιμή να σας ζητήσω το χέρι σας της λέει και αρχίζει να την κυνηγάει!
- Τι λες ρε σαχλέ και τι κάνεις εκεί και έξω τα κουλά σου από το βρακί μου, του απαντάει η όμορφη κόρη! ποιός είσαι εσύ που θα με βάλεις να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου με όλο σου το σόι, με την σκούπα, με μπουγάδες, μπροστά στο τσουκάλι 3 φορές την ημέρα και με έξι-εφτά κουτσούβελα να κρέμονται στο βυζί μου και εσύ να μπεκροπίνεις με τα πόδια επάνω στο τραπέζι μπροστά από την τηλεόραση;
- Θα σου βάλω κουλούρα, θα σε κάνω βασίλισσα μου και θα κονομάς μαζί μου!
- Ψιτ, τρίχες, με υποχρέωσες. Εγώ καλέ μου κονομάω του κερατά, είμαι η καλύτερη υφάντρα της Ελλάδας, υφαίνω καλύτερα και από την θεά Αθηνά!
Αλλά για να είσαι σίγουρος ξαναπέρασε αύριο να σου πω οριστικά!
( αχ! θα γίνω βασίλισσα!)
Ο διάβολος που εκείνη την στιγμή δεν είχε τι να κάνει γιατί τα παιδιά του έλειπαν εκδρομή στο Πήδημα, στον Άγιο Φλώρο και στο Διαβολίτσι Μεσσηνίας, άκουσε την κουβέντα, έτρεξε στην Αθηνά και της τα λέει όλα χαρτί και καλαμάρι.
Η Αθηνά, που το μυαλό της ποτέ δεν αεριζόταν από την περικεφαλαία που φορούσε έγινε έξω φρενών...όπως πάντα!
Μεταμορφώθηκε σε πλούσια γριά, και πηγαίνει να συναντήσει την μικρή Αράχνη.
- Κόρη μου της λέει, από μακρυά έρχομαι και θέλω προικιά για την εγγόνα μου να υφάνεις, η φήμη σου έχει φτάσει μέχρι το Σουφλί...
-Σουφλιώτα είσαι γιαγιά;
- Ε, ναι, εκεί που έχουν το καλύτερο σουφλέ και τα καλύτερα μεταξωτά, δώρα της θεάς Αθηνάς!
Η μικρή κουφάθηκε, τα πήρε στο κρανίο για δεύετρη φορά. Κοκκινίζει, πρασινίζει και της απαντάει με ασέβεια.
- Η Αθηνά, που το μυαλό της έχει κουρκουτιάσει, μπροστά μου δεν πιάνει ούτε ένα χαρούπι τσακιστό και τα μεταξωτά στο Σουφλί είναι του εργοστασίου μου!! Handemade!
- Ξεκόλλα κοπέλλα μου της λέει η θεά! είναι ντροπή να μιλάς έτσι!
βάλε μυαλό.
- Πρις, της λέει η μικρή και της δείχνει τον αγκώνα της, την αλήθεια λέω.
Τρελάθηκε η θεά, πετάει τα ρούχα της γριάς , παίρνει και πάλι την περικεφαλαία μορφή της, χτυπάει το σανδάλι της στο χώμα και λέει στην μικρή.
- Μωρή τσούλα, ποιός σε έμαθε να υφαίνεις; η μάνα σου που δεν είχε βρακί να φορέσει η εγώ;
- Η αλήθεια είναι ...η ξαδέρφη της κουμπάρας της αδερφής της μάνας μου, και βρακιά μεταξωτά είχαμε πάντα να βάλουμε στον κώλο μας!
Αφηνίασε η θεά πήγε να την κάνει καρβουνάκι για τα καντήλια αλλά κρατήθηκε και της λέει.
- Με παραβγαίνεις σε ένα τραπεζομάντηλο 1.112,50 x 2.642,40;
Η μικρή, τινάζει με σκέρτσο και ιδέα το τσουλούφι της, κουνάει το μηλαράκι κωλαράκι της πέρα-δώθε και κάθεται με χάρη στο σκαμνάκι του αργαλειού και αχ...
- Είσαι έτοιμη; μπρος, πάμε λέει στην θεά.
Ο αγώνας αρχίζει και κρατάει 138 ώρες, 48 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα.

- Καλά, εσύ δεν κουράστηκες; την ρωτάει η θεά μετά από πέντε άγρυπνες ημέρες.
- Καλέ, από τι να κουραστώ; εμένα τα χέρια μου πετάνε! της απαντάει η Αράχνη.
Το έργο τελείωσε. Η κατακουρασμένη θεά, παίρνει στα χέρια της το έργο της Αράχνης και ψάχνει για ψεγάδια. Το κοιτάει από την μία μεριά, το κοιτάει από την άλλη, ψάχνει να βρει κάποιο ελάττωμα, αλλά μάταια! Ήταν το καλύτερο έργο που είχε δει ποτέ στην θεική ζωή της.
Η μικρή όμως, στο έργο της Αθηνάς, βρίσκει κάποιες τρυπούλες κάποιους ξεχασμένους πόντους και...
- Ξέρετε το δικό σας έχει τρύπες και ε, ε,..... είδατε, της λέει, είμαι η καλύτερη!!!
Η Αθηνά θυμωμέμη και τυφλωμένη από την ζήλεια της, καταπατάει, ξεσκίζει και κάνει χίλια κομμάτια το υφαντό της μικρής Αράχνης. Επάνω στα νεύρα της και τον θυμό της την χτυπάει μερικές φορές με το αδράχτι στο προσώπο και της το κάνει άστα να πάνε!
Η Αράχνη όταν είδε την καταστροφή της ομορφιάς της και το βασιλόπουλο και τον θρόνο να κάνουν φτερά αποφασίζει να κρεμαστεί στο δέντρο της αυλής της.
Η θεά αφ' ενός την λυπήθηκε - ίσως δεν ήθελε να περάσει της μικρής - και αφ' ετέρου δεν την άφησε να πεθάνει για να μην έχει με δαύτη προβλήματα η θεία της η Δήμητρα στον κάτω κόσμο. Την μεταμόρφωσε λοιπόν στο γνωστό έντομο και την καταράστηκε να είναι πάντα κρεμασμένη στα δέντρα και να υφαίνει.

33 Comments:

Blogger Nature said...

:) τι όμορφο! Καλημέρα!

8:34 π.μ.  
Blogger Φωτούλα Τζιώντζου said...

Μαγευτικό ιστό έφτιαξες πάλι και καλημέρα.
Στο ηθικό δίδαγμα:
"Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα, σκέτα δούλα!"
Και το ερώτημα: Με τόση παραγωγή λευκών ειδών το σίδερο ποιος το έκανε; (ναι είναι ο πόνος μου)

9:15 π.μ.  
Blogger Σταυρούλα said...

"Ο διάβολος που εκείνη την στιγμή δεν είχε τι να κάνει γιατί τα παιδιά του έλειπαν εκδρομή στο Πήδημα, στον Άγιο Φλώρο και στο Διαβολίτσι Μεσσηνίας"

Xa xa xa!Γέλασαααα μ' αυτό! Ωραιότατο κι επιμορφωτικό συνάμα το ποστάκιον τούτο, μεθυσμενάκι μου!!

Νερίνα, ήταν απ΄αυτά που δε θέλουν σίδερο, πατέντα της Αράχνης! ;)

10:31 π.μ.  
Blogger exilio said...

E την καριόκα την Αθηνά!!!Πάντα μου έσπαγε τα νεύρα αυτή η θεά!

νερίνα:ήταν μαγικά προικιά τουτα...δεν χρειάζονταν σιδέρωμα γιατί δεν τσαλακώνονταν ποτέ τους!Αμί..super ποιότις!;)

(Αράχνη επρεπε να είχαν στις κλωστές και όχι πεταλούδες πφ..μα κανείς δεν τους το χει πεί!:ΡΡΡ)

10:58 π.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ nature, καλημέρα και σε σένα!

@ Νερίνα, την επόχή εκείνη στη μόδα ήταν τα τσαλακωτά!

@ renata, ε ναι, κάπου κάπου τα έστελνε στις εξοχές.
δεν μου λες, το γνήσιο μεταξωτό τσαλακώνει;

@ Exilio, ναι ε; ούτε και εσύ την πας την παρθένα;
φταίει η ομορφιά της πεταλούδας που την έκανε φίρμα ακόμα και στης νύχτας τα κόκκινα φανάρια.....!

12:37 μ.μ.  
Blogger xryc agripnia said...

:)

Tι εκανες παλι!
Φιλια!

12:42 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Όμορφο!;)
Καλησπέρες*

1:36 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ archive, μωρό μου τι κάνεις;
( θα γίνει κατάσταση ή όχι;)

@ evelina_z13, καλησπέρα και σε σένα!

2:02 μ.μ.  
Blogger αερικο said...

Που τις βρηκες βρε μεθυσμενο παλι αυτες τις φωτογραφιες;; Με ξετρελλαναν!!

2:16 μ.μ.  
Blogger Fibi said...

Yπέροχο πραγματικά :)

καλησπέρες

2:35 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ αερικό ...και άλλο;

@ Fibi, καλώς ήρθες και πρόσεχε τους ιστούς!

3:06 μ.μ.  
Blogger ~~kindergarden teacher ~~ said...

...μεθυσμενο μου ...''ύφανες΄΄ πάλι σήμερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(...πως λέμε έγραψες..)

..Ένα κολιέ με δροσοσταλίδες μπορώ να χω δώρο τα Χριστούγεννα,,,,;

3:22 μ.μ.  
Blogger fish eye said...

..νερενιες χαντρες απο κρυσταλα σβαροφσκι!!καλησπερα!!

3:56 μ.μ.  
Blogger Ελπίδα said...

Γειά σου μεθυσμένα μου χρώματα.
Έπαθα με τις φωτογραφίες σου και με τον μύθο σου. Να είσαι καλά και να "υφαίνεις".Φιλιά πολλά!

5:06 μ.μ.  
Blogger George said...

Θα συμφωνήσω με την ελπίδα. Καταπληκτικές φωτογραφίες αλλά και ύφαινες και ωραία ιστορία.
Πολυτάλαντη λοιπόν. Για να δούμε στο επόμενο τι άλλο θα ανακαλύψουμε;

6:00 μ.μ.  
Blogger Alkyoni said...

χμμμμ μ απογοητεύεις :P

7:05 μ.μ.  
Blogger Alexandra said...

υπέροχο... οπτικό χάρμα!

7:41 μ.μ.  
Blogger Orelia said...

απιθανη εισαι
και θα το ξερεις φανταζομαι! :))
αν ημουν αναλυτρια κειμενων δενθα ηξερα που να "πρωτοκαθησω".. :))

απιθανη!!!!


και οι ιστοι απιθανοι
θα ξερεις πως υπαρχει και φυτο αραχνη, ε;

καλο βραδυ

8:08 μ.μ.  
Blogger Φοινιξ said...

Πραγματική μαγεία.

Καταπληκτικές φωτογραφίες υπέροχο κείμενο.

Ευχαριστώ

8:44 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ seva, τα Χριστούγενα θα είναι λίγο παγωμένες, πειράζει;

@ με το φεγγαρι αγκαλια, καλησπέρα, αλλά τα σβαροφσκι δεν πιάνουν φράγκο μπροστά τους.

@ elpida, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω στον ιστό!

@ George, ήθελα να ήξερα τι πίνεις και βλέπεις όλα αυτά για μένα...θέλω έναν καθρέφτη!

@ Alkyoni, sei frei von hoffnungen und erwartungen....

@ Alexandra, καλησπέρα!

@ Orelia, αχ ναι, η αραχνούλα. την είχε παλιά η μαμά μου αλλά τώρα τελευταία δεν την βλέπω στα μπαλκόνια ή στους κήπους. δεν είναι στην μόδα μάλλον.

@ Φοίνιξ, οι ιστοί είναι η μαγεία. το κείμενο είναι για γέλια.

9:49 μ.μ.  
Blogger George said...

Ακριβώς αυτό που βλέπεις και εσύ στον καθρέπτη σου.
Προσπαθώ να είμαι πάντα νηφάλιος.

10:50 μ.μ.  
Blogger allmylife said...

"μικρά θαύματα"
όλα σου τα posts...
Καλημέρα:)

8:37 π.μ.  
Blogger melomenos said...

πολύ όμορφες φωτογραφίες
και πολύ καλή διασκευή του μύθου
κάνεις πολύ ωραία post
καλή σου μέρα

8:52 π.μ.  
Blogger Hungry For Life said...

Πολύ όμορφα ποστ. Τι τέλειες φωτο!!! Λαμπερά διαμάντια αραχνοϋφασμένα!!!!
kxan

9:44 π.μ.  
Blogger maika said...

πω,πω...
τέτοια ταλαιπωρία το κορίτσι...κι εμείς το ρουφάμε με τη σκούπα??
Ποτέ πια... Άσε που μου έβαλες και ιδέα... όπου βλέπω ιστό να τον ψεκάζω με νερό μπας και λάμψει όπως στις φωτογραφίες σου...
;o))

11:12 π.μ.  
Blogger liliputaner said...

Oi fotos einai super!Epeidi to nick "methysmena xrwmata" itan ligo megalo se ebala sta link mou ws "nyctolouloudo". Elpizw na min se peirazei e? Kalimera :-)

2:48 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ George,με το νηφάλιος συμφωνώ πάντα. κατά τα άλλα πρέπει να έχεις πολύ ωραίο καθρέφτη γιατί ο δικός μου είναι παλιός και μουζτουρωμένος. και όρεξη να τον καθαρίσω δεν έχω!

@ allmylife, η φύση είναι που τα κάνει και εγώ τα κλέβω....

@ melomenos, καλημέρα και σε σένα!

@ maika, προσοχή στην σκάλα.....

@ Hungry For Life, έχω μία απορία...
α)ποιά γράφει εδώ;
β)πως μπορώ να βάλω συνταγές στο μπλογκ σου/σας;

@ liliputaner, καλημέρα!!!! γράψε με όπως θέλεις.

3:55 μ.μ.  
Blogger Alkyoni said...

lass mich in Ruhe mit deinen fotune cookies...
αλλά στο σχόλιο που μ άφησες στο ποστ... όπως σου απάντησα ήδη μήπως ξέχασες πώς εΝΤώ είναι ΕλλάΝΤα;;;
σμουτς!!!!!

5:39 μ.μ.  
Blogger Hungry For Life said...

Ως τώρα έγραφα εγώ η kxan του hungry for life. Αν θες να βάζεις κι εσύ συνταγές επικοινώνησε στο mail μας να σου εξηγήσω πως. Πολλοί βάζουν συνταγές αλλά ουσιαστικά 2 τις ποστάρουμε. Άρα, είτε τις στέλνεις σε μας και τις βάζουμε με το όνομα σου σαν bloger ή όπως θέλεις, είτε σου δίνουμε στοιχεία για να τις βάζεις εσύ...
(χαχα, μισοεξήγησα ήδη)
kxan

5:41 μ.μ.  
Blogger Φοινιξ said...

Μεθυσμένα χρώματα το γέλιο δεν είναι μαγεία? :@)

8:34 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Alkyoni, καλά, την επόμενη φορά θα κοιτάω σύνορα, χρώμα ή εθνικότητα!
ich schenke oder beschenke nie glückskekse....!das überlasse ich lieber anderen denn davon habe ich keine blasse ahnung .

@ Hungry For Life,οκ! σε ευχαριστώ!

@ Φοίνιξ, αυτό είναι εκπληκτική μαγεία!

10:49 μ.μ.  
Blogger annamaria said...

Τι να πρωτοθαυμασουμε τωρα??
Φωτογραφιες η γραψιμο??
Συγχαρητηρια και για τα δυο!

10:57 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ annamaria, καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα!!!!

4:39 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home