Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Η κoλοκύθα


Ήτανε μικρή όταν πέθανε η μαμά της και ο μπαμπάς της για να μην έχει στην πλάτη του την μικρή και την μοναξιά του στο κρεβάτι αποφάσισε να παντρευτεί μία χήρα με δύο κόρες από το πλαινό χωριό. Η μικρή μεγαλώνει με την μητριά της και με τις ετεροθαλείς αδελφές της, κάνοντας μόνη της όλες τις σκληρές δουλειές του σπιτιού ενώ οι άλλες περνούσαν την ημέρα τους στο κρεβάτι, στον καθρέφτη δοκιμάζοντας τα ακριβά ρούχα της λαικής, εσώρουχα με δαντέλες, βραχιόλια, κολιέ, αρώματα, τσάντες, χειροποίητα φο μπιζού, καλλυντικά, αφρόλουτρα, ποδόλουτρα, λουλουδοκοσμήματα, trendy accessories. Όλα σύμφωνα με τους κανόνες υψηλής αισθητικής της εποχής εκείνης. Η μικρή ήταν δυστυχισμένη. Δυστυχισμένη, κουρασμένη, φοβισμένη, πεινασμένη. Σφουγγάρισμα, ξεσκόνισμα, ξαράχνιασμα, μαγείρεμα, γρίνια, ξύλο, δάκρυα! σφουγγάρισμα, ξεσκόνισμα, ξαράχνιασμα, μαγείρεμα, γρίνια, ξύλο, δάκρυα! Τόσα χρόνια συναισθηματικά στερημένη, κακοποιημένη, πληγωμένη, είχε πέσει σε μόνιμη κατάθλιψη. Ο πατέρας της που συνέχεια έλειπε σε ταξίδια όταν ερχόταν στο σπίτι δεν ήθελα να ακούει τίποτα απο τα λόγια και τα παράπονα της μικρής. Τα χρόνια τρέχανε ασταμάτητα. Το κοριτσάκι και οι ετεροθαλείς αδελφές της μεγάλωσαν, έφτασαν σε ηλικία γάμου! Ο πρίγκιπας της περιοχής, είχε φτάσει και αυτός σε σωματική ωριμότητα. Είχε φτάσει στην ηλικία όπου οι ορμόνες του κάθε βράδυ του έφερναν υπερδιέργεση στην γεννητική περιοχή, ξεχύλιζαν, έκαιγαν, τον ζάλιζαν, ζητούσε ικανοποίηση, έψαχνε για γυναίκα. Σε ένα από τα πολλά get to know us better and don't ask me for more information later πάρτυ της εποχής του, θα διάλεγε την ωραία παρθένα. Πολλοί οι χοροί, οι φιγούρες και οι πυρετοί τα Σαββατοκύριακα,(350 χρόνια αργότερα θα τα έκανε αντιγραφή ο Travolta) πολλές και οι νύχτες που γέμιζαν ή έπαιρναν τα όνειρα όλων των κοριτσιών εκτός της μικρής που σφουγγάριζε, ξεσκόνιζε, ξαράχνιαζε, μαγείρευε και έκλαιγε και μούτζωνε την τύχη της, την μοίρα της, το ριζικό της. Η ημέρα του τελευταίου χορού που θα διάλεγε ο γαλαζοαίματος την νύφη έφτασε. Οι ετεροθαλείς αδελφές της, κούκλες ντυμένες στα ροζ και στα γαλάζια, ετοίμασαν τα όνειρά τους για το μεγάλο βράδυ. Η μικρή, βρώμικη από τις στάχτες, το καθάρισμα και το σφουγγάρισμα καθάριζε κλαίγοντας στην κουζίνα φασόλια, μπιζέλια, πατάτες, αγκινάρες, παντζαρόφυλλα και λαχανίδες για την αυριανή ημέρα! Πιο πέρα κάποιο ποντίκι μασούλαγε με φόβο για την ζωή του κάτι δαμάσκηνα, μία κολοκύθα, δύο τρία μπιζέλια που είχαν πέσει από το ταψί και κάποιες σαύρες πράσινες έκοβαν βόλτες στον τοίχο πλάι στο καμίνι. Ξαφνικά ένα μωβ φως έλουσε τους τοίχους της κουζίνας, ένα πορτοκαλί το πάτωμα και ένα ροζ το ταβάνι. Οι σαύρες τυφλώθηκαν έχασαν την ισορροπία τους έπεσαν κάτω, η μικρή τρόμαξε αλλά αμέσως βλέπει και αναγνωρίζει την νονά της την νεράιδα.
- Νονά μου, καλή μου νονούλα της λέει που ήσουν τόσα χρόνια; γιατί με ξέχασες; δεν έβλεπες ό,τι υποφέρω; ό,τι βασανίζομαι, ό,τι πονώ και πάσχω; και την πιάνουν τα ασταμάτητα κλάματα.
- Σκάσε μυξιάρικο και ξέρω εγώ τι έκανα τόσα χρόνια. Τώρα η ζωή σου θα αλλάξει για πάντα. Σήκω, κάνε ένα ζεστό μπάνιο με μπόλικο σαπούνι για να καθαρίσεις και να χαλαρώσεις, βάλε μετά με ένα καθαρό άσπρο πανί απόσταγμα μυρτιάς επάνω στα κ....σπυρά σου για να μαραθούν, χτένισε και ξεμπέρδεψε τα μαλλιά σου γιατί τα ράστα δεν είναι ακόμα στην μόδα, ντύσου και ετοιμάσου για να πας στο παλάτι στον χορό!
- Και με τι ρούχα γμ το κερατό μου καλή μου νονά; με τα κουρέλια που
φοράω; με τα τρύπια παπούτσια; και με τι άμαξα;
Και η νεράιδα η καλή της η νονά κάνει ένα τσουφ με το μαγικό της ραβδί
και της παρουσιάζει ένα φόρεμα που τόνιζε τις καμπύλες της από ελαφρό διάφανο άσπρο τούλι κεντημένο με χάντρες χρυσές, πέρλες, πούλιες, φεγγάρια και αυγερινούς και ταιριαστά χρυσά γοβάκια.( μετά από 350 χρόνια θα το έκανε αντιγραφή ο μεγάλος μόδιστρος Αrmani ). Η μικρή ετοιμάστηκε, σουλουπώθηκε και η νεράιδα η καλή της η νονά κάνει το δεύτερο θαύμα! Τσουφφφφ!


Και η κολοκύθα έγινε ασημένια άμαξα
(μετά από 350 χρόνια θα έβγαζε η Jaguar το μοντέλο XKR ),τα δαμάσκηνα υψηλόσωμοι σωματοφύλακες, οι σαύρες άσπρα άλογα, ο ποντικός αμαξάς και μιά δεντρογαλιά που κοιμόταν κάτω από μία πέτρα έγινε μαστίγιο! Η μικρή φοράει την αραχνούφαντη μπέρτα της, ρίχνει μιά τελευταία ματιά στο καθρέφτη μένει έκθαμβη από την ομορφιά της και τα επιτεύγματα της νονάς της και...
Η συν
έχεια είναι γνωστή!

Το φθινόπωρο είναι η εποχή της κολοκύθας! Κολοκύθες σε κάθε χρώμα, μέγεθος, σχήμα, φαγώσιμες
ή διακοσμητικές. Μπορούμε να φτιάξουμε πίττες γλυκές ή αλμυρές, κεφτέδες, σούπες, γλυκά, γλυκά του κουταλιού, σαλάτες, πουρέ, τηγανίζονται, σοτάρονται, ψήνονται. Ταιριάζουν με πολλά λαχανικά, μανιτάρια, κρέατα, πουλερικά, ψάρια, ζυμαρικά, τυριά, μυρωδικά, σκόρδο, κρεμμύδια, μπαχαρικά και ειδικά με το μοσχοκάρυδο και την κανέλλα.

Η κολοκύθα μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικό φαγητό ή γλυκό, δοχείο μεταφοράς νερού, κηροπήγιο, πίπα, μάσκα ή φανάρι για το Halloween! Στα παλιά τα χρόνια με τα νεροκολόκυθα δεμένα στην μέση μαθαίνανε στα παιδιά κολύμπι.


Κολοκυθόπιττα

Υλικά:

κιλό κολοκύθα κίτρινη,
3
αυγά,
φλιτζάνι τυρί τριμμένο,
1κρεμμύδι,
½ φλιτζάνι ρύζι, μαϊντανός, αλάτι, πιπέρι,
½ φλιτζάνι λάδι, Για τη ζύμη ένα κιλό αλεύρι,
½ φλιτζανάκι του καφέ λάδι, το χυμό μισού λεμονιού,

Εκτέλεση:


Αφού καθαρίσουμε κόβουμε την κολοκύθα σε κομμάτια και τη βράζουμε μέχρι να τρυπιέται με το πιρούνι. Τη στραγγίζουμε και όταν κρυώσει την πιέζουμε πολύ να βγάλει το υγρό της. Βράζουμε το ρύζι 3-4 λεπτά και στραγγίζουμε. Ξανθαίνουμε το κρεμμύδι σε μισή φλιτζάνα λάδι. Σε λεκάνη βάζουμε την κολοκύθα, τα αυγά, το τυρί, το ρύζι, το κρεμμύδι, το μαϊντανό το αλάτι και το πιπέρι. Ετοιμάζουμε τη ζύμη με 1 κιλό αλεύρι, ½ φλιτζανάκι του καφέ λάδι λίγο αλάτι και το χυμό μισού λεμονιού. Ανοίγουμε φύλλο σε λουρίδες πλάτους 15 εκ. και μήκους όσο είναι το ταψί. Τοποθετούμε τη γέμιση κατά μήκος της λουρίδας και τυλίγουμε. Τοποθετούμε σε ταψί αρκετά λαδωμένο. Λαδώνουμε όλη την επιφάνεια και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσει. Την κόβουμε πριν κρυώσει τελείως.



34 Comments:

Blogger fish eye said...

..μα τι τελειο ποστ-παραμυθι ειναι αυτο!!μπραβο..κι ολα τα ειδη κολοκυθας..και τα διαφορα διακοσμητικα..και η κλασσικη πλεον..κολοκυθα προσωπο-φαναρακι που παντα μου αφηνει μια αισθηση μαγειας..ονειρο!!

7:49 μ.μ.  
Blogger αερικο said...

Η κολοκυθοπιτα μονο γλυκια αξιζει λεω γω..;-)

8:10 μ.μ.  
Blogger Σταυρούλα said...

Γέλασα πολύ με την εκδοχή αυτή του παραμυθιού, ειδικά που βρίζει η Σταχτοπούτα!λολ (Κατάρριψη του μύθου πως τα καλά κορίτσια δε βρίζουν!)
Όσο για την πίτα και γλυκιά κι αλμυρή, μια χαρά την τρώωωω! ;)

9:34 μ.μ.  
Blogger maika said...

έσκισες!!! Παραμυθάκι,πληροφόρηση, και κέρασμα κολοκυθόπιτα.....
Πρώτη η φιλοξενία σου, πρώτη!!!

9:39 μ.μ.  
Blogger exilio said...

Woaw!Πολλά είδη υπάρχουν..και έχουν και περίεργα σχήματα!

Μας ανοίγεις την ορέξη τελευταίως...πρόσεχε..θα γίνεις λουλούδι φαγωτό!

9:42 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ με το φεγγαρι αγκαλια, να είχα και μία σκούπα και να πετούσα μέχρι το φεγγάρι...!

@ αερικό μου, εγώ την κάνω μόνο σούπα ή κεφτέδες

@ renata είσαι σίγουρη ό,τι ήταν καλό κορίτσι; ( και εμένα λένε 'καλό κορίτσι' αλλά εγώ βρίζω )

@ maika, σκίζω κολοκύθες...ε δηλ τις μαχαιρώνω!

@ Exilio, ναι, υπάρχουν πάρα πολλά είδη...αλλά τα νυχτολούλουδα/δειλινά είναι αχώνευτα! ούτε και οι κατσίκες δεν τα τρώνε!


καλό σας βράδυ!

10:37 μ.μ.  
Blogger Ο Καλος Λυκος said...

happy, happy halloween...

(αυτό μου έμεινε εμένα)

και καλησπέρα σας

1:41 π.μ.  
Blogger Alexandra said...

απίστευτα έξυπνο!

10:06 π.μ.  
Blogger maika said...

..έφτιαξα κολοκυθόπιτα.....
Άστα....μαντάρα τα έκανα...(ως συνήθως βέβαια)!
Τη δοκίμασα κι έγινα σαν την τελευταία φωτογραφία του post...

11:10 π.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Ο Καλος Λυκος.......ΜΠΟΥΥΥΥΥ!

@ Alexandra, ας είναι καλά οι αδερφοί Grimm....

@ maika,μήπως ήταν μανιταρόπιττα και έγινες φάντασμα;
κοίτα, οι σούπες πετυχαίνουν πάντα....

3:08 μ.μ.  
Blogger Orelia said...

μια αγκαλια κολοκυθες σου χαριζω
ενα) που με μαγεψες με το παραμυθι σε ανατροπης εκτελεση... ευρηματικη εισαγωγη!!! :) (θα ζηλεψει ο Τριβιζας)
δυο) για το χαμογελο που μου φυτεψες μεσημεριατικα
τρια) για την κολοκυθοπιττα της μανας μου που μου θυμισες!!!
τεσσερα) για τις επισκεψεις και σκετες σκεψεις σου στο τσαντηρι μου...
λες να βαλω την 11χρονη κορη μου να το διαβασει; :))

4:16 μ.μ.  
Blogger Jason said...

Χαχαχα πολλή πλάκα έχεις...
Υπάρχει και ένα ανέκδοτο με τη Σταχτοπούτα και την κολοκύθα αλλά μάλλον δεν ταιριάζει εδώ...
Φιλιά πολλά!

4:22 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Orelia, 1) από τις πολλές κολοκυθόσουπες έχω αρχίσει να πορτοκαλίζω ( κανονικά έπρεπε να είχα ασπρίσει )και να φέγγω την νύχτα!

2) αντί για νυχτολούλουδο θα με έκανε στοχολούλουδο!

3 ) άμα η μαμά σου ξαναφτιάξει κολοκυθόπιττα να μου το πεις. θα σου στείλω την διεύθυνσή μου για να μου στείλεις....( οι μαμάδες μαγειρεύουν καλύτερα από εμάς; )

4)τα Νεα γράφουν ό,τι η Σταχτοπούτα είναι κακό πρότυπο για τα κορίτσια.... Σύμφωνα με τη μελέτη, τα κορίτσια που ταυτίζονται με τις ηρωίδες αυτών των παραμυθιών είναι πολύ πιο πιθανό να παραμείνουν σε αυτοκαταστροφικές σχέσεις, ως ενήλικες, απ' ό,τι τα άλλα κορίτσια που δεν τους διάβαζαν αυτού του τύπου τα παραμύθια...γράφει/λέει η κυρία Σούζαν Ντάρκερ-Σμιθ η ψυχοθεραπεύτρια. ( το διάβασα ψάχνοντας να βρω το ανέκδοτο της Σταχτοπούτας που αναφέρει ο Jason! )
εάν έγραφα τις σκέψεις της κόρης την στιμή που είδε το είδωλό της στον καθρέφτη ...δεν θα έφτανε ποτέ στο παλάτι και ο γάμος δεν θα γινόταν! αλλά τις κολοκύθες ήθελα να βάλω

6)τσαντίρι = τσιγγάνος = πέρασμα από την Αίγυπτο = η προπρογιαγιά μου! το έχω στο αίμα μου το τσιγγανογύφτικο!

@ Jason, τώρα με έβαλες να ψάχνω!

φιλιά πολλά!

5:51 μ.μ.  
Blogger Orelia said...

ok!δεν θα βαλω τη κορη μου να διαβασει το ποστ σου! γι αυτο ελεγα! οχι το original παραμυθι!! :))

τωρα να σου υποσχεθω πως θα το πω στη μανα μου να φιαξει πιττα... χμ! και να το ελεγα δεν ειμαι σιγουρη οτι θα ακουσει εκει που ειναι!! για την ακριβεια ειμαι σιγουρη πως δεν θα ακουσει.. :))
αν εκανα εγω μια προσπαθεια;; τι λες;;; :))

αφου το εχεις στο αιμα σου, τοτε, εμπα!!!
το πορτοκαλι ειναι το αγαπημενο μου χρωμα ασχετα αν το εχω φορεσει μια φορα ως πιτσιρικα!!

καλη αυριανη, στοχολουλουδο!! :))

6:42 μ.μ.  
Blogger ~~kindergarden teacher ~~ said...

Κάλέ κι εκείνα τα καρπουζάκια ..κολοκύθες είναι ;΄
Τηγανητό το
΄΄χεις φάει ;΄
Μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ!

8:18 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Orelia, έτσι και σε ρωτήσει η 11άχρονη κόρη σου: << μαμά τι είναι υπερδιέργεση στην γεννητική περιοχή;>> τι θα της πεις;

θυμάμαι μία δική μου περίπτωση σε ηλικία 10 χρονών. τότε που οι μεγάλοι δεν μιλάγανε με ανοιχτά χαρτιά ...
οι φίλες της μητέρας μου όλο για '' κλαρίνα '' λέγανε. όλο το παίζανε, όλο το πιάνανε, όλο το χάιδευαν, όλο το..το..το..και δώστου χαχαχούχα και γελάκια!!
και ένα απόγευμα μετά από τους καφέδες, τα χαχαχούχα και τις κλαρινοσυζητήσεις ρωτάω και εγώ για να ξέρω γιατί γελάνε και για να γελάσω μαζί τους!
-Μαμά τι είναι το κλαρίνο;
Το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν στα γέλια, εγώ να κοκκινίσω και μετά να με διώξουν από την καφεπαρέα τους για να πάω να παίξω!

α! είναι και η δική σου εκεί που είναι και η δική μου γμτ!

@ seva, αυτά τα καρπουζάκια με τα αγκαθάκια κολοκύθες είναι!
τηγανητό όχι δεν το έχω δοκιμάσει..μόνο πίττα, κεφτέδες, σούπα και με κρέας το έχω φάει!

10:06 μ.μ.  
Blogger Alkyoni said...

συμφωνώ απόλυτα με το αερικό!!!!!

9:18 π.μ.  
Blogger Sophia said...

Πάντως, εγώ κάτι λάθος πρέπει να κάνω, και νονά είμαι, και τις κολοκύθες του κήπου προσπαθώ να μετατρέψω σε jaguar (και το land rover δεν θα με χάλαγε βέβαια...) αλλά μάταια! Πάλι κολοκύθες παραμένουν! Φτου!

7:17 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Alkyoni, ρε, δεν ξέρει αυτή...
λένε όμως ό,τι φτιάχνει καλά ροξάκια....

@ Sophia, μήπως είσαι ακόμα μικρή;
δοκίμασε να φτιάσεις μακαρόνια πρώτα.

μετά από 1000 χρόνια να είσαι σίγουρη ό,τι θα μπορείς.

10:43 μ.μ.  
Blogger maika said...

καλά λές....
πάω να φτιάξω σούπα κολοκυθόπιτα
λοιπόν....
Σωστά δεν κατάλαβα???

(.. όχι δεν ήταν μανιτάρια σου λεω,δεν είχαν στρούμφ μέσα....)

2:44 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ maika, ναι, σούπα. δεν υπάρχει περίπτωση αποτυχίας...!

5:49 μ.μ.  
Blogger Orelia said...

το πιθανοτερο ειναι να με κραξει αν παω να της πω για ..κλαρινα..! :))
οπως ηδη εχει κανει σε αλλη περιπτωση οπου διαμαρτυρομενη για μια εκφραση μου που θεωρουσα κααι τρυφερη μαλιστα, ειπε: ε! δε μου το λες επιστημονικα; με νευριαζεις αμα μιλας ετσι!!!...
τα συμπερασματα δικα σου! :)
ετσι, θα απεφευγα να της πω, σε αυτη την ηλικια: σηκωμαρες παιδι μου! αλλο αμα μεγαλωσει... τοτε θα το λεει μονη της.. τωρα θα το δεχοταν ως: υπερδιεγερση της ερωτικηςπεριοχης
δοκιμασμενο
στους μαθητες μου
κανω και Βιολογια και σε πληροφορω πως εχει πολυ μα παρα πολυ μεγαλο ενδιαφερον αυτο το μαθημα στις μικρες ταξεις του Γυμνασιου
οχι σαν βιβλιο
αλλά σαν δημιουργια συζητησεων απο τα παιδια

χαιρετω! :))

8:10 μ.μ.  
Blogger annamaria said...

Καλα,
απο τα αγαπημενα blogs
το δικο σου!!

10:58 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Orelia....τα σημερινά παιδιά την θεωρία την ξέρουν από μικρά και δεν πιστεύουν στις μέλισσες και στο λουλουδάκι.

οι περισσότεροι έφηβοι φοβούνται/ντρέπονται να μιλήσουν με τους γονείς τους για το σεξ και γύρω από αυτό γιατί
ακόμα και στην σημερινή εποχή οι περισσότεροι γονείς τα μεγαλώνουν ( μάλλον τα μεγαλώνουν η TV και οι γιαγιάδες.παππούδες ) με απαγορεύσεις, με υστερία, με τιμωρίες, με υποκρισία, με υπερβολικούς φόβους, με ταμπού, μισόλογα και μπούρδες...και γι αυτό στην πράξη τα κάνουν θάλασσα!( ανεπιθύμητες συνέπειες )

υπάρχει μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης/αγωγής στα σχολεία στην Ελλάδα; ( εκτός της βιολογίας)

@ annamaria, η Orelia έχει πράγματι πολύ όμορφο μπλογκ!

11:56 μ.μ.  
Blogger Orelia said...

οχι! δεν υπαρχει σχετικο μαθημα
ακομη συζητιεται η εισαγωγη του στο Αναλυτικο Προγραμμα
αποφαση δεν εχει παρθει ομως

ωστοσο, στο μαθημα της Βιολογιας, υπαρχει σχετικο κεφαλαιο-ενοτητα για την αναπαραγωγη σε ολους τους οργανισμους
με αφορμη αυτο, περναω πολλες διδακτικες ωρες για να μιλησω με τα παιδια
και αυτα μιλανε
λενε πολλα

καλα! η ανναμαρια μιλαγε για το δικο μου μπλογκ; μαλλον για το δικο σου βρε! :)
με την ευκαρια παντως, αφου σε ευχαριστησω, να πω στην Ανναμαρια πως το δικο της, εγω το βλεπω κλειστο πολλες μερες τωρα
ειναι ετσι ή ο μπλογκερ μου δινει -παλι- λαθος πληροφοριες;

καλημερα απο Ελλαδα :)

8:55 π.μ.  
Blogger Nyktipolos said...

Μου χαλάσατε το παραμύθι!!!




Καλέ, διάβασα και τα σχόλια κι έμεινα με την απορία... τι είναι το κλαρίνο τελικά; Έμαθες καθώς μεγάλωσες;

11:03 π.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Orelia καλημέρα,
το έγραψα στην annamaria!


@ Nyktipolos, μα φυσικά και έμαθα...
Είναι πνευστό μουσικό όργανο με επίμηκες σωληνωτό σχήμα. Ο ήχος του κλαρινέτου προέρχεται από το παλλόμενο επιγλωσσίδιο που βρίσκεται τοποθετημένο στο επιστόμιο στην κορυφή του οργάνου και στο οποίο στερεώνεται μέσω του σφιγκτήρα. Τα ωραιότερα κλαρίνα είναι από.... Αφρικάνικο έβενο ( αμέ, αμέ ). Ανάλογα με τις ικανότητες του οργανοπαίκτη είναι και η χροιά και η έκταση του ήχου!

Διαφέρει από την φλογέρα και το σουραύλι....

εγώ το προτιμώ σε Μι♭ !!!


την καλησπέρα μου!

5:16 μ.μ.  
Blogger MaRia said...

υπεροχη αυτη η εκδοση εχεις σκεφτει να γραψεις και για την σταχτομπουτα? :-)υ.γ ευχαριστω για το σχολιο δεν το ειχα προσεξει να σαι καλα ελπιζω την επομενη φορα που θα με επισκευφθεις να με βρεις καλυτερα και οχι σ αυτα τα χαλια! ρεζιλι εγινα και ντρεπομαι σορυ

11:57 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Μαρακι καλώς ήρθες!

ε όχι και ρεζίλι, σε όλους μπορεί να συμβεί

1:02 π.μ.  
Blogger Ο Καλος Λυκος said...

τέλειωσε και το halloween - έρχεται το thanksgiving...

τί θα μαγειρέψεις;

6:13 π.μ.  
Blogger allmylife said...

Αφού το τέλος είναι καλό,
όλα είναι πάλι καλά!
(και να σας πω...ακούνε οι μαμάδες μας και από εκεί.Στοίχημα;)

6:42 π.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Καλος Λυκος, ψητή χήνα φυσικά!

@ allmylife, δεν το νομίζω αλλά το πάω!

5:17 π.μ.  
Blogger Nyktipolos said...

Έχει και το κλαρίνο επιγλωσσίδιο; τσ τσ τσ!

2:55 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

μπε..
εμοτικονπουσουβγάζειτηνγλώσσατου

8:13 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home