Τετάρτη, Ιανουαρίου 03, 2007

Άλλες χώρες άλλα φαγητά!


Το Βερολίνο, έχει ταβέρνες, εστιατόρια, μπυραρίες, μπιστρο, Bars και Lounges - και με κρεβάτια παρακαλώ - από όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει δρόμος χωρίς φαγάδικο. Όλες οι φυλές που βρίσκονται εδώ έχουν τα μαγαζιά που τους αντιπροσωπεύουν. Από λαικά, κουλτουριάρικα, in, κιτσέ μέχρι τα εξτρεμ κοσμικά χλιδάτα ή διαπεραστικά ντιζαινάτα. Ακόμα και οι γνωστές αντιπροσωπίες αυτοκινήτων ( αυτές με το αστέρι ή τα 3 γράμματα από την Βαυαρία- το πρώτο είναι Β - ) οι εκθέσεις τους είναι και εστιατόρια σικε με χαβιάρι, αστακό και οστρακοειδή, για άτομα που κυκλοφορούν με ρολεξ, χρυσά συμπληρώματα, βραδυνές τουαλέτες, σμοκιν Lagerfeld ή Armani το μεσημέρι. Στους Gourmet ναούς του Βερολίνου η κουζίνα είναι Heute Cuisine πολλών αστέρων για την αίσθηση της γεύσης, το χοντρό πορτοφόλι, τα μάτια, αλλά όχι για το στομάχι όταν πεινάς σαν λύκος!
Tην πρώτη Ιανουαρίου μετά από έναν πολύωρο ύπνο κατά το απόγευμα πήγαμε γιά καφέ στο σπίτι των φίλων μας. Και επειδή το πολύ φαγητό δημιουργεί πείνα και κανείς δεν είχε μαγειρέψει αποφασίσαμε να πάμε να φάμε! Βάλαμε κάτω το βιβλιαράκι που γράφει τα ανοιχτά εστιατόρια για την πρωτοχρονιά και αρχίσαμε το ψάξιμο...
-Ελληνικό;
-Nöööö, τσου! ...δεν είχαμε όρεξη για ' μουζάκα', ντολμαδάκια, σουβλάκια και παστίστια.
-Ιταλικό;
-Μama mia! Pasta, Pasta! πάλι πίτσες, μακαρόνια, τορτελλίνι ή ταλιατέλες με μελάνι;
-Γερμανικό;
-ΟΧΙ! βραστό χοιρινόποδο με ξινολάχανο και αρακοπουρέ, δεν θέλουμε!
-Ρώσσικο;
-Α! τι ωραία λέω! θα φάμε Borschtsch , Πιρόγες , Läwängi Plow, Bliny και θα πιούμε τσάι απο Samowar!
Παίρνουμε τηλ. στο εστιατόριο Samowar αλλά δεν απαντούσε κανείς! Λάθος πληροφορία στο βιβλίο. Ήταν κλειστό !
-Στο Tomasa;( είναι το αγαπημένο μου )
-Eίναι μπιστρο και όχι εστιατόριο....
-Ιαπωνέζικο;
-Δύο φορές την εβδομάδα τρώμε Suhsi όχι σήμερα βρε Γκούντυ! θα ρυζώσουμε...!
-Κινέζικο;
-............. ματιές που καρφώνουν! Όχι σήμερα!
-Τούρκικο;
-Για γιαουρτλού και κεμπαπ δεν έχω όρεξη λέει ο φίλος μου!
-Μεξικάνικο;
-Δεν θέλω τάπας με τσιλι και καλαμπόκι...σκούζει το άλλο μου μισό!
-Πορτογαλέζικο;
-Στο Sepia πήγαμε πριν από μία εβδομάδα....κάτι άλλο σήμερα, κάτι που δεν έχουμε ξαναπάει!
-Αμερικάνικο;
-Σιγά μη πάμε να φάμε χαμπουργκερ, ποπ-κορν με τσιπς και κοτοφτερούγες!
-Αυστραλέζικο; ρωτάω....
-Ναι ρε! δεν έχουμε πάει ποτέ σε τέτοιο!
Tο βιβλίο είχε και τα δύο Αυστραλέζικα εστιατόρια ανοιχτά!
Το Wooloomooloo και το Never-Never-Land.
Το πρώτο αρκετά μακρυά και το δεύτερο πολύ κοντά σε εμάς!
Παίρνουμε τηλ, ευτυχώς ....ή δυστυχώς, ήταν ανοιχτό και κλείνουμε τραπέζι για 4 άτομα στις 8.30 το βράδυ στο Never-Never-Land.
Πάμε με το αυτοκίνητο παρκάρουμε και σχετικά κοντά στο μαγαζί μπαίνουμε μέσα και....καπνούρα του κερατά, μουσική από Didgeridoo και στους τοίχους πίνακες ζωγραφικής στην τέχνη των Aborigines!
Τα τζάμια ίδρωναν από τις βουτηγμένες στο αλκοόλ ανάσες των θαμώνων, βουνά τα 5λιτρα ποτήρια μπύρας στα τραπέζια!
Tα Αυστραλεζάκια και τα Γερμανάκια με κατακκόκινα πρόσωπα έπιναν τα άντερά τους!
Καθήσαμε στο τραπέζι μας παραγγείλαμε τα ποτά μας και ανοίγουμε του κατάλογους για να πάρουμε μία γεύση από την κουζίνα της Αυστραλίας!
Αρνί, άλογο, καγκουρό, κροκόδειλο, στρουθοκάμηλο! έως εδώ καλά....Στο μυαλό μου είχα το καγκουρό medium με πατάτες. Οι άντρες τον κροκόδειλο και την στρουθοκάμηλο.
Η φίλη μου ήθελε ..σαλάτα!
-Σαλάτες δεν έχετε ρωτάει την κοπελλιά.
-Ναι, αλλά σε ξεχωριστό κατάλογο της απαντάει! τον θέλετε;
-Φυσικά! μπορούμε να τον έχουμε;
-Γιατί σε ξεχωριστό κατάλογο οι σαλάτες; τόσες πολλές έχουν;
Η κοπέλλα φέρνει τον σαλατοκατάλογο και η φίλη μου αρχίζει να διαβάζει..
Σαλάτα Ceaser
Σαλάτα με κρουτον και κρέας αλόγου ψιλοκομμένο και ωμό
Σαλάτα με ακρίδες τηγανιτές
Σαλάτα με τηγανητό κροταλία
Σαλάτα με κάμπιες του μεγάλου μαύρου σκαθαριού ωμές ή τηγανιτές
Σαλάτα με κάμπιες σε σοκολάτα......
Επιτραπέζιο όργιο οι σαλάτες!
-Να, Γκούντυ μου, πως τις θέλεις τις κάμπιες σου; τηγανιτές ή με σοκολάτα;
Δεν χρειάζεται να πω ό,τι έφαγε κρέας αρνάκι άσπρο και παχύ! και ήταν το καλύτερο!
Τα δικά μας τα κρέατα από γεύση ήταν καλούτσικα αλλά πολύ σκληρά!
Να είχαμε τώρα ένα πιάτο μακαρόνια ή ' μουζάκα' ή γιαουρτλού! τι ωραία που θα ήταν!

33 Comments:

Blogger Φοινιξ said...

Με τέτοια φαγητά πως να μην αναζητήσεις το αρνάκι το άσπρο και το παχύ κα ιγενικώς την ελληνική κουζίνα!

Αλλά κάμπιες με σοκολάτα!
Ωραίος συνδιασμός!!

9:25 μ.μ.  
Blogger fish eye said...

μια σαλατα με τηγανητες ακριδες βουτηγμενες στη σοκολατα..πολυ θα ηθελα..μηπως και χασω και κανενα κιλακι..μετα απο ολη αυτη την κρεπαλη..φιλια..!! :)))))

9:27 μ.μ.  
Blogger Γιώργος_Κ said...

Λοιπόν σου απαντώ μόνο για τη φωτογραφία του σκαθαριού.... καλά ε, καταπληκτικό, όχι αστεία, είναι έτοιμο, έχει πάρει πόζα για να γίνει άσφαλτος επάνω στο χωματόδρομο, είναι έτοιμο για να γίνει ο νέος δρόμος ταχείας κυκλοφορίας γένους θηλυκού, άνευ διοδίων, άνευ χαρτοφυλακίου, άνευ οχήματος... το όχημα είναι μόνο η ατέρμονη απεραντοσύνη του ανέφικτου....!!!!!!!!!!!!!!

Καλησπέρα, με έφτιαξες... κι είμαι και κρυωμένος!

9:50 μ.μ.  
Blogger Γιώργος_Κ said...

Το ρολόι σου πάντως, ακολουθεί ώρα Ιταλίας! Μάλλον η κουζίνα σου, είχε σήμερα σπαγγέτι! :)

9:52 μ.μ.  
Blogger Ναυαγός said...

Αυτή με τον τηγανητό κροταλία πάντως ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα.

11:13 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Φοίνιξ,ναι!ναι! ατράνταχτος..!γιατί εάν ήταν με καρύδια και μέλι ποιός θα τα έτρωγε!

@ με το φεγγαρι αγκαλια, εάν τα βλέπουμε κάθε μέρα στο πιάτο μας σίγουρα θα χάσουμε τα περιττά κιλά!

@ Γιωργος_Κ, βλέπω κάποια έλξη με το σκαθάρι;
εγώ το βλέπω ή να γίνεται ανάμνηση στην άσφαλτο -όπως λες και εσύ- σε μηδέν χρόνο, ή να ακολουθήσει ορειβατική πορεία για κάποια βουνοκορφή ακολουθώντας κάποιο χωματόδρομο που περνάει μέσα από ένα χωράφι που ζει ένας τσιγγάνος με ένα άλογο χωρίς δόντια, που το διασχίζει ένα ρυάκι και να πέσει μέσα να πνιγεί!!
αυτό το γένους θηλυκού δεν παίζει...! και το ρολόι μου έχει Γερμανική ώρα!

@ Ναυαγός, ναι ε; για σκέψου να έχει και αυγά μέσα...τσάμπα τηγανιτά αυγά θα τρώγαμε!
να αρχίσουμε πρώτα με τις σμέρνες;

2:26 π.μ.  
Blogger Σταυρούλα said...

Έντομα σε σοκολάτα? Μπλιαααααααχ! Ούτε σε 100 χρόνια δε θα τα ΄τρωγα!
Σκληρό μεν το κρέας του καγκουρώ, αλλά μετρά τουλάχιστον σαν γευστική εμπειρία! ;)

12:58 μ.μ.  
Blogger ONOMATODOSIA said...

koinwnies multi-kulti.
mou aresoun!opws kai oi kouzines tous...

4:05 μ.μ.  
Blogger ~~kindergarden teacher ~~ said...

Εγώ παλι μεχρι..κινεζικο εχω φτασει ....αλλα ειδη εδω δεν κυκλοφορουν...
μεξικανικο ναι .. αλλά μπα πολλη καουρα το στομάχι μετα..τωρα κιενα γιαπωνεζικο..ανοιξε ..θα το επισκεφτω συντομωσς .

4:33 μ.μ.  
Blogger Unknown said...

Καλό απόγευμα

Όλα είναι χάρμα οφθαλμών
μια πραγματική ομορφιά απόλαυσης

Να είσαι καλά
Πάντα ομορφιά όλα τα χρειάζεται
η ζωή της αξίζει

Καλό βράδυ

4:39 μ.μ.  
Blogger Sophia said...

Είδες όμως? Τελικά η σοκολάτα πηγαίνει με τα πάντα!!!!
;-D

4:58 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ renata, σε κερνάω ποτό και γλυφειτζούρι με έντομα....άμα θέλεις!

@ ONOMATODOSIA, και εμένα μου αρέσει η multi-kulti κοινωνία ή η κουζίνα αλλά ορισμένα φαγητά δεν θα τα έτρωγα.

@ seva, στα μεξικάνικα εξαρτάται πως ζητάς το φαγητό. τα Ινδικά φαγητά είναι ακόμα χειρότερα! πρέπει να έχεις και τον πυροσβεστήρα μαζί σου.

@ Sailor, το ό,τι η ζωή είναι ωραία συμφωνώ, το ό,τι τα σκουλήκια στη σαλάτα είναι χάρμα οφθαλμών....χμμμ.

@ Sophia, σαν την κοκα-κολα δηλαδή...
ξέχασα να ρωτήσω εάν ήταν με μαύρη ή άσπρη σοκολάτα...

5:31 μ.μ.  
Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Καλή όρεξη με τις τελευταίες φωτογραφίες. Τόσο χάλια ήτανς

8:24 μ.μ.  
Blogger Φωτούλα Τζιώντζου said...

Φράση δανεική απο παιδική ταινία: "Να ονειρευτείς σκουλήκια". Βέβαια ήταν ευχή σε νυφίτσα, αλλά το φαγητό δεν αναγνωρίζει είδη. Με αγάπη στους λάτρεις της αυστραλέζικης κουζίνας.
Εγώ πάλι τη σοκολάτα μου τη θέλω με μυγδαλάκια.

11:19 μ.μ.  
Blogger allmylife said...

δεν φτάνει που το ταξίδι μου ματαιώθηκε, ήρθα σε σένα να παρηγορηθώ και είδα τα έντομα!!!!

Πάω πάλι στα προηγούμενα :)

11:58 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το ποστ ξεκίνησε τόσο ωραία...(ακόμη σκουπίζω τα σάλια μου!)..αλλά φθάνοντας στα σκαθάρια και τους κροταλίες μ'έπιασε το στομάχι μου!!!Μπλιάχχχχχχ!
Πάω να φάω τη σουπίτσα μου;)

12:36 μ.μ.  
Blogger George said...

Δεν σε πιστεύω!!! Νέα χρονιά και πάλι για συνταγές γράφεις. Μήπως στην προηγούμενη ζωή σου ήσουν μαγείρισσα σε κανένα παλάτι βασιληά;

4:05 μ.μ.  
Blogger apousia said...

Αχ,το μόνο που δεν αναζήτησες,ήταν ένα Κυπριακό μεζεδοπωλείο.
Να δεις τι ωραία θα ήταν η λούντζα,το χαλουμάκι και οι -έστω και αποτυχημένες -σεφταλιές!
Κι άφθονη ζιβανία,ή κουμανταρία πριν τις μπύρες..

Πολλά φιλιά γλυκιά μου!

4:54 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ ο δείμος του πολίτη, για να υπάρχουν στον κατάλογο θα υπάρχουν και άτομα που επιβεβαιώνουν την νοστιμιά τους...
μπλιαξ....!

@ Νερίνα, ούτε και στην επόμενη ζωή μου θα έρθω σαν νυφίτσα! έχω διαλέξει την γαιδούρα!
συμφωνώ με την σοκολάτα και τα αμύγδαλα, μου αρέσει και η πικρή!

@ allmylife, πρέπει να έχω υπαρξιακά προβλήματα...στο χθεσινό μου όνειρο έβλεπα κατσαρίδες...

@ evelina_z13 έτσι είναι.. ξεκινάς με ενθουσιασμό ολαρία ολαρό για ένα υπέροχο γεύμα και στο τέλος τρως .....!

@ George, ναι!!!! σε αυτόν με τα 12 σπαθιά!
βρε μπας και είσαι ( ήσουν ) ο λαίμαργος λόρδος που δηλητηρίασα;

@ apousia μου, αφού τα Κυπριακά τα κατατάσσω στα Ελληνικά πήραν και αυτά την κατηφόρα του ΟΧΙ!
και το μόνο Κυπριακό που ξέρω -και δεν είναι μεζεδοπωλείο -εκτός από σεφταλιές και χαλούμι τα άλλα του φαγητά είναι μουσακάς, σουβλάκι, κοκκινιστό κλπ, κλπ.
καμία σχέση με τα φαγητά της Κύπρου!

5:45 μ.μ.  
Blogger Φωτούλα Τζιώντζου said...

Επίσης και εμένα, η πικρή εννοώ.

7:36 μ.μ.  
Blogger George said...

Πού ξέρεις μπορεί; Πάντως ένα είναι σίγουρο δύσκολα θα ξαναφάω αυτά που κάνεις εσύ.

8:14 μ.μ.  
Blogger kiki said...

Σιχαίνομαι τα σκουλίκια!!!! Άκου σαλάτα με άλογο!!! Τστστσ... Εμ πως να μη φάει αρνάκι;

10:50 μ.μ.  
Blogger pwlina said...

λοιπόν αυτό το Βερολίνο όλο μπροστά μου το βρίσκω τελευταία...πρέπει να οργανώσω μια επίσκεψη μου φαίνεται...δεν τρώγατε μια ακρίδα βρε αδερφέ που θα ξαναβρείτε!(εγώ??ναι σίγουρα θα έτρωγα και θα έπαιρνα και ντελίβερι για το σπίτι!)

1:31 μ.μ.  
Blogger liliputaner said...

Με έχει πιάσει το Fernweh μου και δεν με διευκολύνεις λέμε καθόλου!Λοιπόν το επόμενο τεχνολογικό επίτευγμα νομίζω πως πρέπει να είναι "διακτινισμός μέσω PC" (xe,xe)!Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ήμουν Βερολίνο, ωστόσο το μαγαζί δεν το επισκέφτηκα (πάλι καλά..)!!!Πολλά φιλιά!

11:35 μ.μ.  
Blogger McKat said...

Μπααα, τί βαρβαρότητες είναι αυτές στο φαί των down under. Λες να φταίει που περπατάνε συνέχεια με το κεφάλι ανάποδα και τους ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι;..

Δηλαδή τώρα αυτά τα τρώνε οι aboriginals ή οι σάξωνες που επέλασαν μετά;

1:16 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ Νερίνα, μα έτσι πρέπει να είναι η γεύση της σοκολάτας...πικρή!

@ George,τώρα με στενοχώρησες πάρα πολύ! ή θα πάρω μαγείρισσα ή θα την βγάζω Σπαρτιάτικα...

@ oneiromageiremata, καλώς ήρθες!
α, τα σκουλήκια δεν τα πας...συμφωνώ και εγώ, είναι μπιλιαξ!
β,το άλογο σαν φαγητό ούτε και αυτό ( αν και το κρέας του είναι μια χαρά. έχω φάει)....
άρα είσαι για τις ακρίδες; θα καθήσεις στο ίδιο τραπέζι με το αερικό!

@ pwlina,καλώς ήρθες και εσύ και αμέσως στο ίδιο τραπέζι με τα oneiromageiremata και το αερικό!
εξ άλλου προτιμώ τις ντόπιες ακρίδες και όχι τις αλλοδαπές....

@ liliputaner, θα είχες και ωραίο καιρό τις ημέρες αυτές....την άλλη φορά που θα είσαι εδώ να σου δώσω την διεύθυνση του μαγαζιού...
διακτινισμό φαγητών μέσω pc;
Σκοτ..., βάλε και μία μύγα!

@ McKat, λεςςςς; επειδή περπατάνε ανάποδα; δεν το είχα σκεφτεί τούτο...
μπορεί οι Σάξωνες να έχουν σκοταδιασμό στα φαγητά - αν και έχουν υπέροχα γλυκά - ωστόσο δεν νομίζω ό,τι ανακάλυψαν αυτοί τα σαντουιτς με σκουλήκια ή το σκουληκοσουβλάκι...

6:11 μ.μ.  
Blogger kiki said...

Όχι ακρίδες! Όχι ακρίδες! Θα τα πω όλα, αλλά όχι ακρίδες. Μεθυσμένα χρώματα ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Παλιά γνώριμη όμως (kxan) η του hungry for life υπογράφουσα πια με το δικό μου blog! Κάλή εβδομάδα! Κάτι σε αγριογούρουνο υπάρχει να μη μείνω νηστική;

8:51 π.μ.  
Blogger maika said...

τι μου θύμισες τώρα....
μια ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς όπου τρώει,καλεσμένος ενός άρχοντα.. σούπα με μάτια... σερβιρισμένη σε κρανίο πιθήκου....
Χριθτούλη μου.....
Εγώ φίλη μου,τρελαίνομαι μόνο για γεμιστά....
Απο περιέργεια φυσικά δοκιμάζω και κουζίνες διάφορες αλλά μάλλον είμαι κολλημένη .....

9:43 π.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

oneiromageiremata ήkxan,στο hungry for life βάζετε τρομερά γρήγορα τις συνταγές και δεν προφταίνω/ίσως και οι άλλοι να τις διαβάσω/διαβάσουμε όλες!
μήπως πρέπει να ρίξω μερικές ακρίδες για να αλλάξει ο ρυθμός σας;

αγριογούρουνο ναι,υπάρχει με Grappa και κακάο!!

@ maika, έλα βρε...το θυμάμαι! τα έχω δει όλα τα Ιντι Βιντι Βουπι Τζόουνς!
πολύ περιπέτεια είχαν και απίθανες λύσεις.......

ααα! τα γεμιστά είναι φαγητάρα! το καλοκαίρι στις 10 φορές τις 6 θα φάω γεμιστές ντομάτες και πιπεριές!

1:11 π.μ.  
Blogger kiki said...

Στο Hungry for life φροντίσαμε να βάλουμε εύρεση συνταγών για όσους δεν προλαβαίνουν αλλά έχουν χρόνο κάποια στιγμή για ψάξιμο.
Όχι ακρίδες, όχι ακρίδες!

12:26 μ.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

@ oneiromageiremata, αυτό το ξέρω αλλά είναι ωραία να διαβάζω το καθημερινό θέμα και να ονειρεύομαι τα γλυκά και τα φαγητά σας και μερικά να τα δοκιμάζω....αλλά άμα είναι πολλά το όνειρο παίρνει πολύ βάρος!

4:20 μ.μ.  
Blogger maika said...

γεμισταmaniac κι εσύ ε??
μμμμμ σάλια μου κρατηθείτε....

12:16 π.μ.  
Blogger nyctolouloudo said...

maika ναι, γεμιστά με καρπούζι μάλιστα! καλά βρε, ακόμα να σου ετοιμάσει τις μασέλες ο υδραυλικός σου;

1:35 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home