Βενετία

η σαγηνευτική πόλις των καναλιών και των παλατιών, η βασίλισσα, η μαγική, η γοητευτική, η ονειρεμένη, η ρομαντική, η μελαγχολική, η μία και μοναδική, η συναρπαστική, η συγκλονιστική, η ένδοξη, η ερωτική...η πόλις ζωντανό μουσείο, χτισμένη σε πολυάριθμα μικρά νησάκια στην Αδριατική.
Η καλύτερη εποχή για να θαυμάσεις τις ομορφιές της δεν είναι ούτε ο Αύγουστος ή άλλος καλοκαιρινός μήνας ούτε η εποχή του φεστιβαλ ή του καρναβαλιού αλλά τέλος Νοεμβρίου αρχές Δεκεμβρίου. Χωρίς τα πλήθη των τουριστών που σκοντάφτουν στα πόδια και κολλάνε επάνω σου σαν μύγες ή που νιώθεις σαν παστή σαρδέλλα στην πλατεία του Αγίου Μάρκου και στα στενά καλντερίμια, στις γέφυρες, τα δεκάδες σκάφη, πλοία και πλοιάρια, βάρκες και γόνδολες στα κανάλια και τους γονδολιέρηδες να ξελαρυγγιάζονται και να συναγωνίζεται ο ένας τον άλλον στο: Gondola signori? Oggi prezzi speziali! Buona sera signori!...και στο ξαφνικό να πετάξουν μία κορώνα
mmmmm!! mmm !! o sole mio sta 'nfronte a te! sta 'nfronte a teeeeeeeeeee!!!!!
Marco Polo, Casanova, Vivaldi, Mozart, Bellini, Tizian, Thomas Mann έζησαν, έγραψαν και ερωτεύτηκαν στα στενά σοκάκια και τα κανάλια της Γαληνοτάτης.
Η πόλις του εμπορίου. "La Storia ...η πύλη της ανατολής, του μεταξιού και των μπαχαρικών.
Πολυάριθμες εκκλησίες, παλάτια, μουσεία , περίλαμπρη αρχιτεκτονική αλλά και bröckelnden Fassaden, η φθορά, των παλαιών αρχοντικών.
Ακτινοβολία χαμένου πλούτου, ομορφιάς και αρχοντιάς... Η πόλις που βουλιάζει, που χάνεται, που τα νερά, η ομίχλη και η υγρασία την αγκαλιάζουν σφιχτά και παθιασμένα, την πνίγουν και την βουλιάζουν, που όλα σαπίζουν και με τα δόντια προσπαθούν να την κρατήσουν στην ζωή...σαν τον γέρο που αργοπεθαίνει.
Venedig, die schöne Lagunenstadt der Gondeln, der Seufzerbrücke, der Rialtobrücke, dem Canale Grande.

Die Stadt, ist dem Untergang geweiht!

Βενετία, φως και σκιά, νερό και πέτρες, ξύλο και μάρμαρο, όνειρα και οράματα, ιερά και καθημερινά, πόλεμος και ειρήνη, δραστηριότητα και ηρεμία, ζωή και θάνατος.
Αυτά είναι τα συστατικά της πόλης αυτής με τα χίλια πρόσωπα.