Ήταν....
............
μιά φορά και έναν καιρό.
Σαν παραμύθι, σαν μύθος, σαν ιστορία.
Κουρούτα Ηλείας
posted by nyctolouloudo at 10:46 π.μ.
Δευτέρα, Αυγούστου 27, 2007
Πληροφορίες
- Όνομα: nyctolouloudo
- Τοποθεσία: Γλαστρα βεραντα, Germany
Την ομορφιά που κλείνω μέσα μου κανείς ποτέ δε θα τη νοιώση. Κι' αν την πληγώση θάναι ανίδεος κι' ούτε γι' αυτό θα μετανοιώση. "Σεμνότης!" - Μαρία Πολυδούρη
Myspace Zodiac Graphics
κιτρινα φυλλα
- Διακοπές!!!!!!!
- Το γάλα...
- Τουρού τουτού τουρουτουτού....
- Από που γράφω;
- Diamonds are forever.......
- Τα νέα 7 θαύματα του σύγχρονου κόσμου
- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑΚαι για όλες τις Αμαλίες σε αυτό τον...
- Meeting Point Berlin
- Βενετία
- Quiz:
30 Comments:
Ηταν κατι ομορφο...μα τωρα ειναι μονο σταχτες....
Αν και το πρώτο post μετά την επιστροφή σου συνοδεύεται από τη μυρωδιά του καμένου... καλως ήλθες.
δεν έχω επιστρέψει amo μου, για ΠΣΚ στην Κουρούτα είχαμε πάει (πάνω από τον Πύργο) και μας έκλεισαν οι φωτιές....και τώρα περιμένω στην Πάτρα....
πρέπει να επιστρέψω στην Καλαμάτα για να δω τι κάνουν οι δικοί μου (και σε μερικά χωριά της Μεσσηνίας)και φοβάμαι...........
Εύχομαι να είσαι καλα.
Επειδή ήξερα οτι είσαι απο εκείνα τα μέρη σε σκέφτηκα μόλις βρήκα το κομμεντ σου , ο Θεος να βάλει το χέρι του συντομα να τεθούν υπο έλεγχο και να μη χάσουμε κι αλλο κόσμο.
Να προσέχεις.
Ελπίζω να είναι όλοι καλά και εσύ μαζί.
(Κάθε φορά που το λέω ή το γράφω αυτό, σε φίλους που είναι εκεί, ντρέπομαι, που εγώ μπορώ να χαίρομαι μέσα στην απόλυτη καταστροφή). Αλλά χαίρομαι που είσαι γερή γιατί "καλά" δεν ξέρω εάν είσαι.
Προς στιγμή με ανησύχησες!
( αλλά μετά θυμήθηκα τι τσαούσα είσαι)
Εύχομαι να είναι όλα καλά.
Ελπίζω να είσαι καλά και εσύ και οι δικοί σου.
Κρίμα μόνο γι'αυτήν την συμφορά. Λυπάμαι.
Ενα Αχ.... μόνο για τα μέρη που αγάπησα και καταστράφηκσαν
Κάποια στιγμή θα καταφέρεις να φτάσειςι ως εκει.
Μα πως θ'αντέξεις να τα δεις ?
Σε σκεφτομουν αυτες τις μερες.
Κοιτα να προσεχεις.
Σε φιλω.
Αστα να πανε φιλεναδα..:-(
Έλα και από την Ολυμπία να καμαρώσεις...
Ακόμα στα πάτρια είσαι; Και βλέπεις και ζεις αυτή τη δυστυχία...κρίμα...
..HTAN..γλυκια μου..
καλως ηρθες
φιλι
΄Η Ελλάς μόνο λίγο ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά...
άλλο αν τώρα ...τραβάει τα μαλλιά της...
Αχ, κι' έλεγα του Γλάρου μου, νυχτολούλουδο μυρίζει εδώ γύρω.... εμείς δεν έχομε αυτό το λουλούδι.
Μπα, η ιδέα σου είναι είπε ο...όμορφος...
;-)
Να προσέχετε!
Καλώς ήρθες, Φιλί και μεγαααάλη Γλαρένια αγκαλιά
Ax! για πόσα χωριά διάβασα σήμερα που έχουν χαθεί.
Χωριά που δεν είναι μόνο ενα όνομα στο χάρτη όπως τα βλέπουμε εμείς, αλλά πραγματικά αγαπημένα μέρη που οι ανθρωποι ζούσαν εκεί τις ζωές τους και τωρα χάθηκαν.
Τι να πει κανείς.
Μόνο να οργίζεται μπορεί.
Hello, my friend!
Thanks for posting.
Thelw na synodeysw ston pono elliniko ston koinotiko ola gia tin adifago kai anekselegkti pyrkagia aftis tis teleftaias Paraskevis sta ypostirigmata tis Peloponnisou, sto notiodytiko simeio tis Athinas, pou stoixisan tin zwi se 63 synanthrwpous sas.
David Santos
Εδώ…
Κάπου εδώ…
Τώρα που το καλοκαίρι τελειώνει,
αγγίζω τα ανέγγιχτα και ξανατρυπώνω στις γειτονιές του κόσμου.
Εδώ,
που ο ήλιος παίρνει 7 χρώματα.
Δεν ξέρω αν ξημερώνει ή νυχτώνει.
Δεν γνωρίζω.
Ενίοτε σαλτάρω
και τότε γράφω κάποιο τραγούδι.
Έλα λίγο προς τα εδώ.
Είναι η οπτική μου.
Γελωτοποιός είμαι,
όσο και άνθρωπος.
Έλα να με βρεις στα καμαρίνια.
Θα το δεις…
Αν με αγκαλιάσεις,
θα ανοίξω να δεις τις πολύχρωμες πληγές μου.
τις ρετουσαρισμένες.
Αν τρομάξεις…
Σκάσε μου ένα χαμογελάκι και γεια σου.
χε!
Σε ευχαριστώ για τον χωροχρόνο σου.
Σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες. Ελεγα πως είσαι στην Καλαμάτα και δεν κινδυνεύεις. Να προσέχεις ε...
Εχασα το κινητό σου γμτ.
φιλιά πολλά
Kαλώς γύρισες
αλλά μυρίζει η φωτιά παντού, ε?
και οι στάχτες τρυπώνουν απ' όλες τις χαραμάδες στα σπίτια μας, γιατί στις καρδιές μας, δεν έμεινε χώρος...
είχαν πιάσει θέση προ πολλού!
...σπαραξε η καρδια μου με ολη αυτην την καταστροφη ..εκλεινα την τηλεοραση και την ανοιγα με την ελπιδα να ακουσω καλυτερα νεα ..
κι ομως.... :((((
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, στην μνήμη των νεκρών και των χαμένων, στην ελπίδα μιας διαρκούς και μόνιμης διαμαρτυρίας για προστασία και αναγέννηση.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, οχημάτων, εργασιών, σκέψεων, θορύβων όρθιοι και σιωπηλοί όπου βρεθούμε να αφουγκραστούμε τους ήχους της γης.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, όλου του συστήματος, οικονομικού, πολιτικού, εργασιακού, επικοινωνιακού να δείξουμε ότι δεν είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι, που πενθούμε, ελπίζουμε και συμπαραστεκόμαστε ενεργά.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, να παγκοσμιοποιήσουμε το δικό μας μήνυμα σε όλο το πλανήτη στέλνοντας το μήνυμα για συμμετοχή την ίδια ώρα Ελλάδας σε όλο τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες.
Μήνυμα για SMS και email
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ Α-ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΟΙ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.
Διαδώστε την προσπάθεια με sms και email στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε απλούς πολίτες , Μ.Μ.Ε., Οργανώσεις. Όποιος μπορεί ας το μεταφράσει . Να γίνει μήνυμα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μιας κοινής αφετηρίας, μιας κοινής προσπάθειας, μιας κοινής νέας αρχής.
Περισσότερα και συντονισμός δράσης στο http://manosnik.blogspot.com/
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ
όλο αυτόν τον καιρό ο δικός μου πόνος ήταν βουβός, ίσως να σιγοέκλαιγα,ίσως να προσπαθούσα να καταλάβω τι έγινε,ίσως να τα έβλεπε σαν ταινία κινηματογράφου, ίσως σαν ψέμμα.
την οργή την ένοιωσα όταν πέρασα από τον Καιάφα* και την Ζαχάρω...
σπάραξε η ψυχή μου όταν χθες σε ένα χωριό της β. Mεσσηνίας είδα ένα μαυρισμένο νεκροταφείο με σπασμένα μάρμαρα, πεταγμένα καντήλια,ανοιγμένους τάφους και καμμένα κοκάλα....
*στον Καιάφα, κοντά στον δρόμο, πλάι σε ένα δεντράκι του καιγόταν ακόμα, κάποιοι ηλίθιοι και ανεγκέφαλοι κάφροι,είχαν πετάξει ήδη τα πρώτα σκουπίδια...δύο μεγάλες πράσινες σακούλες,μία μικρή μπλε και ένα κουτί τσιγάρων.
(τον νεκρό δεν τον σκέπασε το χώμα και η οικογένεια βγάζει τα μάτια της για τα κληρονομικά)
ρε, ποιά είναι η " ασύμμετρη απειλή" από το εξωτερικό; ή ποίοι είναι οι σατανικοί μασκοφόροι ή κουκουλοφόροι εμπρηστές ή εκδικητές που μας ξεροκοπανάνε από το πρωί μέχρι το βράδυ όλοι αυτοί οι γραφικοί καραγκιόζηδες; αυτά τα χαιβάνια;
για την συμμετρία της δικιά μας απερίγραπτης βρωμιάς, αδιαφορίας για την φύση και το περιβάλλον, γυφτιάς(ζητάω συγγνώμη από τους Γύφτους) και πατσαβουριάς που βασιλεύει στα μυαλά μας και στην ζωή μας πότε θα μιλήσουνε;
Γεια
Θα συμμεριστώ την πίκρα σου καλή μου γιατί κι'εγώ στην Πελοπόννησο διάλεξα να κάνω διακοπές και γύρισα πίσω κουβαλώντας την οσμή του καπνού,τις φρικτές εικόνες της φωτιάς και την οργή γιά την αναλγησία των νεοελλήνων.
Ντροπή μας!
Φρίκη, πόνος, οργή... απόγνωση τελικά. Η ζωή στην Ελλάδα.
Σε νιώθω... Τα περισσότερα σπίτια στο χωριό μου στέκουν ακόμα όρθια, αλλά όλα τα υπόλοιπα.. μπαρούτη (που λέει και η γιαγιά μου)
Καλώς σε βρήκα...ήμουν κι εγώ στο κότερο...
Ακόμα;;;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home