Oι απρόσκλητοι επισκέπτες

ή Ραpilio machaon



Στη βεράντα μου καθόμουν, το καφεδάκι μου έπινα, ένα βιβλίο διάβαζα που δεν μου αρέσει και το παλεύω 2 μήνες τώρα, έβλεπα τα χέρια μου που είναι γεμάτα χρώματα και σκεφτόμουν να κάνω ένα μπάνιο για να φύγουν ή αφού δεν θα πάω πουθενά να μείνω καλύτερα πολύχρωμη; Παρατηρούσα τον μλκ τον γείτονα απέναντι που φώναζε στην μικρή του κόρη και την έβριζε, κοίταγα τα χελιδόνια, κάποια σαλιγκάρια στον τοίχο, ένα κοτσύφι στην κεραία της τηλεόρασης, τα λουλούδια μου που είχα κλαδέψει όταν ήρθα, τους είχα βάλει λίπασμα και τώρα έχουν μεγαλώσει και έψαχνα να βρω ψεγάδια στα φύλλα τους, στα άνθη τους, εάν υπάρχουν στις γλάστρες αγριόχορτα για να τα βγάλω, όταν το μάτι μου έπεσε επάνω στον κόκκινο κρίνο. Κάτι κουνιόταν... κάτι μαυροπρασινοπορτοκαλοκίτρινο περπάταγε επάνω στο κόκκινο βελούδο του... Πετάχτηκα επάνω σαν να με τσίμπησε σκούρκος έτοιμη να το εξαφανίσω.
- Τώρα θα δεις, έφτασε η τελευταία σου ημέρα ηλίθιο κατασκεύασμα του λέω και πάω κοντά του... Η θέα του όμως μου έφερε ένα χαμόγελο, με μάγεψε! Ήταν πολύ όμορφο για να το σκοτώσω. Ήταν μία κάμπια, μία πανέμορφη κάμπια.
Την αφήνω στον κρίνο επάνω και τρέχω να πάρω την μηχανή μου. Αρχίζω να τραβάω φωτογραφίες. Κλικ, κλικ, κλικ......πολλές στάσεις και από διάφορες μεριές. Άρχισα να ψάχνω και τα άλλα φυτά ( 44 γλάστρες ) από μπροστά, από πίσω, κάτω από τα φύλλα, πάνω στα φύλλα, πάνω στα λουλούδια, στα κοτσάνια, στους κορμούς.
Έφτασα και στις μολόχες... και την βλέπω !! επάνω σε ένα μικρό τρυφερό φύλλο της άσπρης μολόχας... και άλλη μία επάνω στην κόκκινη μολόχα!
-Μη φύγετε και μη χαθήτε στο πράσινο μέσα καλέέέ τους φωνάζω, περιμένετε μισό λεπτό! Παίρνω πάλι την μηχανή και κλικ, κλικ, κλικ...τις αποθανατίζω με τον φακό, και στο μυαλό μου έρχεται το παιδικό βιβλίο ' Die kleine Raupe Nimmersatt '.



























- Τι να σας κάνω τώρα;
- Τι κάμπιες είσαστε; η μαμά σας τι είναι;
- Πως φτάσατε μέχρι εδώ; γιατί δεν είσαστε σαλιγκάρια να σκαρφαλώνετε στους τοίχους...

Την πρώτη ερώτηση την έλυσα γρήγορα. Πήρα τις πολύχρωμες από τη φύση κάμπιες στα '' πολύχρωμα από τις μπογιές χέρια'' μου και τις κατέβασα στον κήπο. Για την δεύτερη μπήκα στο internet. Ψάχνω, βρίσκω και διαβάζω.

Κάμπια της πεταλούδας Papilio machaon.
Η μεγαλύτερη στην Ευρώπη πεταλούδα που το μήκος των ανοιγμένων φτερών της φτάνει τα 9 εκ. Έχει μαύρες παράλληλες γραμμές και στα πίσω φτερά 4 μπλε σημάδια και ένα κόκκινο.


Στην κεντρική Ευρώπη έχει χρώμα
προς το άσπρο.

( επάνω σε ροζ τριφύλλι )














Στη Νότια Ευρώπη και Αφρική
προς το κίτρινο.











Το θηλυκό γεννάει 3 φορές. Η πρώτη γενιά πετάει από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο. Η δεύτερη από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο και η τρίτη από τον Αύγουστο μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Οι πεταλούδες που θα γεννήσουν το καλοκαίρι, τοποθετούν τα αυγά τους ένα-ένα και σε μεγάλες αποστάσεις ( γι' αυτό και δεν κάνουν μεγάλες ζημιές ) στα φύλλα των εσπεριδοειδών, του άγριου καρότου, του άνηθου, του μάραθου, του λαχανόκηπου, του ροζ ή άσπρου τριφυλλιού ή σε άλλα αγριολούλουδα.

Οι μικρές κάμπιες έχουν στην αρχή χρώμα μαύρο με ένα άσπρο μπάλωμα στη μέση της πλάτης και πορτοκαλοκίτρινα εξογκώματα με μικρά μαλακά μαύρα αγκαθάκια

Αργότερα που θα μεγαλώσουν παίρνουν πράσινο χρώμα με μαύρα δαχτυλίδια που κάθε δεύτερο έχει πορτοκαλοκόκκινα σημαδάκια.

Δυστυχώς, οι πεταλούδες αυτές είναι μέσα στην κόκκινη λίστα.

Διαβάζοντας αυτά κατάλαβα πως και με τι τρόπο έφτασαν στα λουλούδια μου. Εγώ, ούτε καρότα έχω στις γλάστρες μου, ούτε μαιντανό, ούτε άνηθο ή μάραθο, ούτε πορτοκάλια ή λεμόνια. Αλλά, μαζεύοντας διάφορα αγριολούλουδα για το Μαγιάτικο στεφάνι έκοψα ροζ τριφύλλια και άγριο μάραθο και το κρέμασα πάνω από τον κόκκινο κρίνο. Εγώ τις έφερα χωρίς να το ξέρω!!!!