Θαλασσινά
.....εκεί που σε καλοπιάνει με τις μπουνάτσες της, εκεί σηκώνει ξαφνικά βουνα τα κύματά της να σε τραβήξει στη σκοτεινή αγκαλιά της για πάντα, άψυχο κουφάρι στο υγρό της βασίλειο.
( Ανδρέας Καρκαβίτσας )
απέραντη αυτοκρατορία...
μπλέ θάλασσα...
σμαραγδένια θάλασσα...
δροσερή ξεκούραση...
ξεγνιασιά...
όνειρο...
φως...
χάδι...
Μάνα θάλασσα...
άπιαστη θάλασσα...
θάλασσα κρυφή φωνή...
θάλασσα του έρωτα...
θάλασσα που πηγαιμού...
ελπίδες και διαψεύσεις...
αφρισμένη θάλασσα...
πικρή θάλασσα...
θάλασσα της μοναξιάς...
θάλασσα του χαμού...
θάλασσα του θανάτου...
Ο Έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ενα τραγούδι.
( Οδυσσέας Ελύτης. )
( Ανδρέας Καρκαβίτσας )
απέραντη αυτοκρατορία...
μπλέ θάλασσα...
σμαραγδένια θάλασσα...
δροσερή ξεκούραση...
ξεγνιασιά...
όνειρο...
φως...
χάδι...
Μάνα θάλασσα...
άπιαστη θάλασσα...
θάλασσα κρυφή φωνή...
θάλασσα του έρωτα...
θάλασσα που πηγαιμού...
ελπίδες και διαψεύσεις...
αφρισμένη θάλασσα...
πικρή θάλασσα...
θάλασσα της μοναξιάς...
θάλασσα του χαμού...
θάλασσα του θανάτου...
Ο Έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ενα τραγούδι.
( Οδυσσέας Ελύτης. )
posted by nyctolouloudo at 9:19 π.μ.
17 Comments:
Αυτο το μωβροζ κυμα πολυ με αρεσε καλε! :-))
Ααααχ! Τη λατρεύω τη θάλασσα.
Πολύ το χάρηκα το ποστ σου και τις φωτογραφίες. Μύρισε θάλσσα το σπίτι :)
@ αερικό, και ΣΕ λέω βρε χαλασμένο.....έλα κάτω!!!
@ terrangirl, τα δίχτυα τα έριξα...τα ψάρια θα τα ψήσεις εσύ;
Μαα..μεθυσμενακι μου εγω τη θαλασσα διπλα μου την εχω, ξεχασες παλι;;;;;; :-))
@ Gurgo, καλώς ήρθες! στην ίδια κατάσταση είμαι και εγώ...μου λείπει τρομερά η θάλασσα, ο ήλιο, ο μπλε ουρανός. έχω βαρεθεί τη βροχή της Γερμανίας.
@ αερικό, βρε χαλασμένο, ακόμα δεν τα έχω χάσει...αλλά δεν θα βάλω στην ίδια μοίρα τη θάλασσα εδώ με την δική σας εκεί πάνω....
πιφ...
Μμμμ..σιγα τα λαχανα..μη μου πεις οτι σου μυριζει κιολας η θαλασσα της Αρετσους!! :-)))
@ αερικό, μμμ.. σιγά τις μάπες για την θάλασσα της Αρετσούς χαλασμένο μου. δεν είμαι για δέσιμο για να πω ό,τι μου αρέσει.Μπορείς να κάνεις εκεί μπάνιο; Πες μου , μπορείς; Ααα;
Σήμερα είχα πάει στη Μάνη....τίποτα άλλο δεν ΣΕ λέω!!!
ααα, και πες στον ...ξέρεις που, τι υπέροχοι που είναι οι δρόμοι στην Ελλάδα..........χιχιχιχι.
@ dreaming καλώς ήρθες. έκανα μια βόλτα στο 'σπιτάκι σου '. δικά σου είναι τα ποιήματα;
Το γαλάζιο είναι όντως απέραντο στη δεύτερη φωτογραφία!
Πω πω πω ομορφιές!
@ NetKerveros,στην πραγματικότητα είναι ένας στενός κόλπος.
@ Composition doll, επ, γύρισες από τας εξοχάς;
Πάντα έστω και η θέα της θάλασσας μου προκαλούσε αναμεικτα συναισθήματα. Κάπως συνδιάζεται ένας απίστευτο φόβο, μια μανιασμένη περιέργεια και μια ατέλειωτη λατρεία...
Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς...
Δεν μπορώ και μακριά της όμως.
Είμαι απο τον Πειραιά και ερχόμενη στην Αγγλία διάλεξα ένα παραθαλάσσιο μέρος(Swansea)επίτηδες.
Τι να πω...
Πολύ ωραίο post πάντως.
take care:)
Εχεις μιά γεύση τρικυμίας στα χείλη - μα που γύριζες ?
Χεχ θαλασσινή αρμύρα αυτό το ποστ .
Καλημέρα ! :)
@ thegypsy, για μένα η θάλασσα έχει ερωτισμό....γι' αυτό και όλες μου τις σχέσεις τις έκανα πάντα με γαλανομάτηδες.... :-))))
καλώς ήρθες.
@ ellinida,....στη Μάνη φυσικά!
@ dreaming, η ικανότητα να γράφει κάποιος ποιήματα είναι δώρο από την φύση..
Θάλασσα, θάλασσα! Παντοτινή η έλξη που μου ασκεί!Αφού απορώ πως άντεξα τόσα χρόνια μακριά της!
Οι φωτογραφίες τέλειεεεεες αλλά και τα αποσπάσματα, προπάντων του Ελύτη!
@ renata, ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω πως υπάρχει κόσμος που μπορεί να ζει μακριά της....
Δημοσίευση σχολίου
<< Home