Lisa Ekdahl...Ein wunderbarer Traum!

Είπα, το κρύο το μισώ όπως τον λογικό εχθρό μου!
γι' αυτό πήρα την απόφαση να πάω μία βόλτα μέχρι τα άνω βόρεια προάστια.....


να δω τον μεγαλύτερο πεζόδρομο του κόσμου!

να δω την μικρή γοργόνα που αγναντεύει εδώ και αιώνες τον υδάτινο παράδεισο περιμένοντας να έρθει η μοναδική και πραγματική αγάπη...


και για να ακούσω μία φωνή ζεστή ...
από τον παγωμένο βορρά...

τρυφερή, ευαίσθητη, γλυκιά, εύθραυστη, σχεδό κοριτσίστικη.

ζεστή, σαν τα
ξεκούραστα, νωχελικά καλοκαιρινά πρωινά σε καλντερίμι μοναδικό, κάτω από τα έντονα χρώματα της βουκαμβίλιας, πλάι στο πυθάρι με τον διόσμο και την κληματαριά που αφήνει τις πρώτες πρωινές ακτίνες του ήλιου να σε αγγίζουν και να σου λένε:
καλημέρα!
πως πας;
όλα καλά;
πρόσεχε μη σε κάψουμε σήμερα...

και ο αντίλαλος της ιδιοκτήτριας που σου λέει:

καλημέρα!
πως πας;
όλα καλά;
πρόσεχε μη καείς σήμερα...

θέλεις καφέ;

σαν τα μπαράκια τη νύχτα που ανασταίνουν και πεθαίνουν τα όνειρά σου...

σαν τα χουχουλιάρικα πρωινά της Κυριακής, μονά ή διπλά, κάτω από τα ζεστά πουπουλένια σκεπάσματα!

Λίζα,
τα εισιτήρια ήρθαν!