Mη μου σκονίζετε.....

.... την μανέστρα, δεν μπορώ να ξεχριστουγεννιάσω εύκολα....με αυτά τα κρύα τρέχω στα χαμάμ και στα καφέ! ( και πούστε ( σικ ), το δέντρο το έχω ακόμα, το Πάσχα θα του κρεμάσω αυγά κόκκινα σφιχτά και κόκκινα λαμπάκια ! )

Το κρύο, το απεχθάνομαι, το μισώ, από την ημέρα που ήρθα εγώ στον κόσμο τούτο και αυτό βρέθηκε στο δρόμο μου έξω απο την πόρτα του μαιευτηρίου.
Έχω την εντύπωση ό,τι δεν σηκώνει αστεία, ό,τι θέλει να μου κάνει κακό, ό,τι μου ανεβάζει πυρετό, ό,τι θέλει να καλοπερνάει εις βάρος μου σαν κάποιο γκόμενο παράσιτο, ό,τι θέλει να με φονεύσει, ότι θέλει να μου φάει και την τελευταία μου δεκάρα που λαγοκοιμάται στην τσέπη μου, έχοντας μου εμπιστοσύνη, ό,τι με υποχρεώνει να αγοράσω όλα αυτά άχρηστα συμπράγκαλα που ακούνε στα ονόματα σκουφιά, κασκόλ, γάντια, κάλτσες, κασκόλ, μπότες, παλτό, κασκόλ, πουλόβερ.
Το κρύο με παχαίνει στιγμή με την στιγμή, ώρα με την ώρα, μέρα με την μέρα.....
Αρχίζω να ψυλλιάζομαι ό,τι ή με εμένα και το κρύο θα συμβούν τρομερά και φοβερά πράματα.........ή θα σπάσει η ζυγαριά!

Έχεις και αυτή την μικρή την τσούπρα που σου λέει στα FM Stereo Salonikis με φωνή ερωτική, σκερτσόζα, ναζιάρικη και με μάτια που ανοιγοκλείνουν σαν της Αλίκης ή κάποιας άλλης χρου-χρου καφετιάς τζακόγατας( όχι ό,τι την άκουσα ή την είδα αλλά είμαι σίγουρη γι' αυτό)
- Εμένα το κρύο με εμπνέει....είναι ο μούσος μου! κι' όλο μεγαλώνει ο κατάλογός της γιατί την εμπνέει.....
Το κρύο το μισώ τόσο πολύ που ετοιμάζω απόδραση για τον βορρά-βορρά......


ξημερώνει ή δεν ξημερώνει εκεί .....δεν ξέρω.