Πάμε Κοπεγχάγη!
Πάάάμε!
και τσουπ! πέρνουμε το αεροπλάνο
για να φτάσουμε το βραδάκι στο υπέροχο αεροδρόμιο Kastrup της Κοπεγχάγης!
Έως εδώ καλά! Μας έφεραν άλλοι!...Τώρα είμαστε μόνες μας! βασιζόμαστε στις ικανότητές μας, στον χάρτη και στους Δανούς...
Που μένουμε; που είναι το ξενοδοχείο; πως θα πάμε;
Ρωτάμε έναν κούκλο γαλανομάτη Δανό!
-Από που είσαστε;
-Από την Ελλάδα.
-Α! έχω σπίτι στην Θάσο....
-Υπέροχα...! πάμε πάρακάτω τώρα.
-Μπλα, μπλα, μπλα θα πάτε με το τρένο...
( αυτό το ξέραμε και εμείς )
εισιτήρια στο αυτόματο ή στον κύριο εκεί..!
Πάμε στον κύριο εκεί γιατί με το αυτόματο δεν βγάζουμε άκρη.., βγάζουμε τα εισιτήρια και...
-Που είναι το τρένο;...
-Κάτω από το αεροδρόμιο μας λέει...
-Άρα για να το λέει κάτι θα ξέρει...λέμε!
-Άιντε πάμε...και περιμένουμε!
Σοκ..! τι τρένο είναι αυτό; υπερπολυτελέστατο!
Πόσοι σταθμοί; που θα κατεβούμε;;;
ρωτάμε και πέφτουμε σε Σκωστέζο, μας λέει,
κοιτάμε, ξαναρωτάμε, ξανακοιτάμε,
φτάνουμε στον κεντρικό σταθμό!
Πρέπει να κατεβούμε..!
Ουάου!..! υπέροχος!
Ψάχνουμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο, πάμε δεξιά από τον σταθμό, κάνουμε λάθος, ρωτάμε και μας δείχνουν άλλο δρόμο, έχει βρέξει, κάνει κρύο, φυσάει παγωμένος αέρας, βρίζω την εποχή που διαλλέξαμε να έρθουμε, η βαλίτσα μου στον ένα ώμο είναι από τσιμέντο, η μηχανή και η τσάντα στον άλλο, θέλω ένα τσιγάρο, ο αναπτήρας μου δεν ανάβει, θέλω έναν καφέ...ξεπάγιασα!
-Πάμε απέναντι για καφέ; ή εδώ πλάι;
-Σκάσε, μου λένε...πρώτα το ξενοδοχείο και μετά τα άλλα...εγώ όμως θέλω ΤΩΡΑ καφέ! τσαφ, τσαφ, τσαφ, τσαφ, 32 φορές και ο αναπτήρας ανάβει...επιτέλους! αλλά για καφέ δεν πάμε!
Ξαναρωτάμε, πάμε αριστερά από τον σταθμό, περπατάμε στο κρύο και στον αέρα, παγώνουν τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα αυτιά μας αλλά περπατάμε, περπατάμε....και να το θαύμα! το ξενοδοχείο μπροστά μας!
Επιτέλους! αφήνουμε τα πράγματά μας για να πάμε για φαγητό και για καφέ!!!
Ρωτάμε που μπορούμε να φάμε καλάάά, μας λένε, εδώ δεξιά, εκεί αριστερά, 3 δρόμους πίσω, 2 μπροστά, ... πολλά τα ονόματα, πολλά τα εστιατόρια. Πάμε προς τα δεξιά, νάτο το ένα που μας είπαν, μέσα γρήγορα, πεινάμε! ....τρώμε, πίνουμε καφέ και γλυκό. Καλό το φαγητό και... 130 Ευράκια για 3 άτομα! Αουτς! ( ποτέ δεν πέσαμε κάτω από 110 Ευρω !) Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο...που δεν θέλει να μου κάτσει. Στο δωμάτιο απαγορεύεται το κάπνισμα, πάω κάτω για καφέ και με ένα βιβλίο στο χέρι '' Το δέντρο με τα όνειρα " και μετά από 15 λεπτά συνειδητοποιώ ό,τι ούτε αυτό με θέλει....το κλείνω και πάω για ύπνο!
Τις άλλες ημέρες βόλτες στην πόλη.
Οι Δανοί περπατάνε άρα περπατάμε και εμείς!...οι Δανοί πάνε με τα ποδήλατα, όχι όμως εμείς! με τα χιλιάδες ποδήλατα χειμώνα καλοκαίρι, με ήλιο, με βροχή, με χιόνι....( 200 χιλ. ποδηλατόδρομος!!!)
Μπορεί κανείς να τα νοικιάσει και μετά πέρνει τα λεφτά του πίσω!!!( όπως με τα καροτσάκια στα σουπερ μαρκετ )
Στον πεζόδρομο με τα μύρια καφενεία, μπαράκια και εστιατόρια! Κανένα πρόβλημα με την γλώσσα! Όλοι οι Δανοί μιλάνε Αγγλικά, πολλοί δε Γερμανικά.
Στα διάφορα μουσεία.
Στο εθνικό μουσείο βλέπω ό,τι πολύ πριν από τους Lagerfeld, Kelvin Klein, Boss, Gucci,
Schiesser, Jokey, DKNY κλπ, κλπ οι Εσκιμώοι είχαν ανακαλύψει το string και το tanga!!!
Στο παλάτι...( μόνο από έξω !) στην αλλαγή φρουράς!
-Τι είναι αυτό;
-Το παλάτι της βασίλισσας..!μου λέει ένας αστυνόμος και σουφρώνει τα φρύδια του!
-Και που είναι τώρα;
-Μέσα..! και γουρλώνει τα μάτια του!
-Εεε, και πως την λένε στην βασίλισσά σας; ( τώρα έμεινε με το στόμα ανοιχτό!)
-Μαργαρίτα η Β!..................
-Ευχαριστώ!
Στη μικρή γοργόνα που ακόμα περιμένει...
στο παγωμένο κανάλι προς το λιμάνι.
Στο παλαιό λιμάνι Nyhavn με τα μπλε, κόκκινα, κίτρινα, πράσινα σπίτια,
τις φωτιές έξω από τις μπυραρίες, τα εστιατόρια και τα παλιά πολύχρωμα καίκια !
Το καλοκαίρι γεμίζει από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ με ήχους τζαζ, τραπεζάκια, ντόπιους και τουρίστες.
Στην Lisa Ekdahl ( την φωτογραφία την έκλεψα!)
μου πήραν την μηχανή μου στην είσοδο γιατί είναι επαγγελματική είπαν!
Λίγες οι ημέρες στην Κοπεγχάγη, στην πρωτεύουσα της τζαζ, των ευγενικών ανθρώπων, των χιλιάδων ποδηλάτων, που δεν υπάρχει κυκλοφοριακό πρόβλημα, που σπάνια χιονίζει ( χιόνισε όταν πήγαμε εμείς..) των χρωμάτων, των καλοφαγάδων, της διασκέδασης,
των δρόμων που τα φανάρια δείχνουν πόσα λεπτά έχουν ακόμα οι πεζοί ή τα αυτοκίνητα για να περάσουν.
Ακόμα καλύτερα είναι το καλοκαίρι!
ΥΓ. πάρτε έναν καλό ξεναγό μαζί σας, βάλτε τον να κοιμάτε όλα τα βράδυα κάτω από το μεθυστικό άρωμα του χάρτη της πόλης και θα μάθει την πόλη απέξω κι ανακατωτά!....μουσεία, δρόμους, τρένα θα τα βρει στο δευτερόλεπτο!!! Εσείς, να έχετε τα μάτια ανοιχτά μόνο για τα καφενεία!
Mange tag Κοπεγχάγη για τις ωραίες ημέρες και farvel!
και τσουπ! πέρνουμε το αεροπλάνο
για να φτάσουμε το βραδάκι στο υπέροχο αεροδρόμιο Kastrup της Κοπεγχάγης!
Έως εδώ καλά! Μας έφεραν άλλοι!...Τώρα είμαστε μόνες μας! βασιζόμαστε στις ικανότητές μας, στον χάρτη και στους Δανούς...
Που μένουμε; που είναι το ξενοδοχείο; πως θα πάμε;
Ρωτάμε έναν κούκλο γαλανομάτη Δανό!
-Από που είσαστε;
-Από την Ελλάδα.
-Α! έχω σπίτι στην Θάσο....
-Υπέροχα...! πάμε πάρακάτω τώρα.
-Μπλα, μπλα, μπλα θα πάτε με το τρένο...
( αυτό το ξέραμε και εμείς )
εισιτήρια στο αυτόματο ή στον κύριο εκεί..!
Πάμε στον κύριο εκεί γιατί με το αυτόματο δεν βγάζουμε άκρη.., βγάζουμε τα εισιτήρια και...
-Που είναι το τρένο;...
-Κάτω από το αεροδρόμιο μας λέει...
-Άρα για να το λέει κάτι θα ξέρει...λέμε!
-Άιντε πάμε...και περιμένουμε!
Σοκ..! τι τρένο είναι αυτό; υπερπολυτελέστατο!
Πόσοι σταθμοί; που θα κατεβούμε;;;
ρωτάμε και πέφτουμε σε Σκωστέζο, μας λέει,
κοιτάμε, ξαναρωτάμε, ξανακοιτάμε,
φτάνουμε στον κεντρικό σταθμό!
Πρέπει να κατεβούμε..!
Ουάου!..! υπέροχος!
Ψάχνουμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο, πάμε δεξιά από τον σταθμό, κάνουμε λάθος, ρωτάμε και μας δείχνουν άλλο δρόμο, έχει βρέξει, κάνει κρύο, φυσάει παγωμένος αέρας, βρίζω την εποχή που διαλλέξαμε να έρθουμε, η βαλίτσα μου στον ένα ώμο είναι από τσιμέντο, η μηχανή και η τσάντα στον άλλο, θέλω ένα τσιγάρο, ο αναπτήρας μου δεν ανάβει, θέλω έναν καφέ...ξεπάγιασα!
-Πάμε απέναντι για καφέ; ή εδώ πλάι;
-Σκάσε, μου λένε...πρώτα το ξενοδοχείο και μετά τα άλλα...εγώ όμως θέλω ΤΩΡΑ καφέ! τσαφ, τσαφ, τσαφ, τσαφ, 32 φορές και ο αναπτήρας ανάβει...επιτέλους! αλλά για καφέ δεν πάμε!
Ξαναρωτάμε, πάμε αριστερά από τον σταθμό, περπατάμε στο κρύο και στον αέρα, παγώνουν τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα αυτιά μας αλλά περπατάμε, περπατάμε....και να το θαύμα! το ξενοδοχείο μπροστά μας!
Επιτέλους! αφήνουμε τα πράγματά μας για να πάμε για φαγητό και για καφέ!!!
Ρωτάμε που μπορούμε να φάμε καλάάά, μας λένε, εδώ δεξιά, εκεί αριστερά, 3 δρόμους πίσω, 2 μπροστά, ... πολλά τα ονόματα, πολλά τα εστιατόρια. Πάμε προς τα δεξιά, νάτο το ένα που μας είπαν, μέσα γρήγορα, πεινάμε! ....τρώμε, πίνουμε καφέ και γλυκό. Καλό το φαγητό και... 130 Ευράκια για 3 άτομα! Αουτς! ( ποτέ δεν πέσαμε κάτω από 110 Ευρω !) Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο...που δεν θέλει να μου κάτσει. Στο δωμάτιο απαγορεύεται το κάπνισμα, πάω κάτω για καφέ και με ένα βιβλίο στο χέρι '' Το δέντρο με τα όνειρα " και μετά από 15 λεπτά συνειδητοποιώ ό,τι ούτε αυτό με θέλει....το κλείνω και πάω για ύπνο!
Τις άλλες ημέρες βόλτες στην πόλη.
Οι Δανοί περπατάνε άρα περπατάμε και εμείς!...οι Δανοί πάνε με τα ποδήλατα, όχι όμως εμείς! με τα χιλιάδες ποδήλατα χειμώνα καλοκαίρι, με ήλιο, με βροχή, με χιόνι....( 200 χιλ. ποδηλατόδρομος!!!)
Μπορεί κανείς να τα νοικιάσει και μετά πέρνει τα λεφτά του πίσω!!!( όπως με τα καροτσάκια στα σουπερ μαρκετ )
Στον πεζόδρομο με τα μύρια καφενεία, μπαράκια και εστιατόρια! Κανένα πρόβλημα με την γλώσσα! Όλοι οι Δανοί μιλάνε Αγγλικά, πολλοί δε Γερμανικά.
Στα διάφορα μουσεία.
Στο εθνικό μουσείο βλέπω ό,τι πολύ πριν από τους Lagerfeld, Kelvin Klein, Boss, Gucci,
Schiesser, Jokey, DKNY κλπ, κλπ οι Εσκιμώοι είχαν ανακαλύψει το string και το tanga!!!
Στο παλάτι...( μόνο από έξω !) στην αλλαγή φρουράς!
-Τι είναι αυτό;
-Το παλάτι της βασίλισσας..!μου λέει ένας αστυνόμος και σουφρώνει τα φρύδια του!
-Και που είναι τώρα;
-Μέσα..! και γουρλώνει τα μάτια του!
-Εεε, και πως την λένε στην βασίλισσά σας; ( τώρα έμεινε με το στόμα ανοιχτό!)
-Μαργαρίτα η Β!..................
-Ευχαριστώ!
Στη μικρή γοργόνα που ακόμα περιμένει...
στο παγωμένο κανάλι προς το λιμάνι.
Στο παλαιό λιμάνι Nyhavn με τα μπλε, κόκκινα, κίτρινα, πράσινα σπίτια,
τις φωτιές έξω από τις μπυραρίες, τα εστιατόρια και τα παλιά πολύχρωμα καίκια !
Το καλοκαίρι γεμίζει από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ με ήχους τζαζ, τραπεζάκια, ντόπιους και τουρίστες.
Στην Lisa Ekdahl ( την φωτογραφία την έκλεψα!)
μου πήραν την μηχανή μου στην είσοδο γιατί είναι επαγγελματική είπαν!
Λίγες οι ημέρες στην Κοπεγχάγη, στην πρωτεύουσα της τζαζ, των ευγενικών ανθρώπων, των χιλιάδων ποδηλάτων, που δεν υπάρχει κυκλοφοριακό πρόβλημα, που σπάνια χιονίζει ( χιόνισε όταν πήγαμε εμείς..) των χρωμάτων, των καλοφαγάδων, της διασκέδασης,
των δρόμων που τα φανάρια δείχνουν πόσα λεπτά έχουν ακόμα οι πεζοί ή τα αυτοκίνητα για να περάσουν.
Ακόμα καλύτερα είναι το καλοκαίρι!
ΥΓ. πάρτε έναν καλό ξεναγό μαζί σας, βάλτε τον να κοιμάτε όλα τα βράδυα κάτω από το μεθυστικό άρωμα του χάρτη της πόλης και θα μάθει την πόλη απέξω κι ανακατωτά!....μουσεία, δρόμους, τρένα θα τα βρει στο δευτερόλεπτο!!! Εσείς, να έχετε τα μάτια ανοιχτά μόνο για τα καφενεία!
Mange tag Κοπεγχάγη για τις ωραίες ημέρες και farvel!